သို႔ ..... လကၤာျပာယာခတ္ ငါ့ကမၻာမွာ
ဘာေတြမွ မရပ္တည္ႏိုင္တာ
ၾကာရွည္မွ သိခဲ့ရျပီ......လကၤာ။
ရာစုႏွစ္တခုစာ
နင္နဲ႔ ငါရဲ႕ျခားနားျခင္းဟာ
ရုပ္ၾကြင္းသစ္အဘိဓာန္အတြက္
ေမွာ္ဝင္ျခင္း ရွိေနခဲ့တဲ့
လက္ဝဲဝါဒ တစ္ခုေၾကာင့္ပါ.....လကၤာ။
မုသားမဲ့ သစၥာအတြက္
က်ိန္ဆိုမႈကေတာ့
သုခ ဒုကၡ
ဗ်ာပါဒေတြေၾကာင့္
ဖက္တြယ္လို႔မေန
ရြတ္ဆိုမႈကင္း
ေဝးလႊင့္လို႔ ေနခဲ့ရျခင္းပါ.......လကၤာ။
ရင္ဘတ္စစ္စစ္ေတြနဲ႔ သြန္းလုပ္
ၾကိမ္ေထာင္မက
ရယ္သြမ္းေသြးဖူးေပမယ့္
အလွထက္ ဘဝက
စစ္ေအာင္လို႔ သြားျပီေလ....လကၤာ။
ဝါသနာေတြ က်ဆံုး
လူလံုးေတာ့ မလွေပမယ့္
ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ ရင္တြင္း
ပ်ိဳ႕ဆင္းကာထြက္လာတဲ့
ကာရံသစ္ေတြနဲ႔ မင္းကို
ခ်ဥ္ခ်င္းတက္ မက္ေမာဖူးခဲ့ပါရဲ႕။
ခရာလင္း
ဒီဇိုင္းေလးနဲ႕ ကဗ်ာကိုလုပ္ထားတာ႐ွယ္ပဲ ...
ReplyDeleteမိုက္တယ္ ။ ကိုခ်မ္း ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္။
ReplyDeleteေကာင္းမွေကာင္း။ ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘူး။
ReplyDeleteကိုခ်မ္း ကဗ်ာေလးလဲေကာင္းတယ္..
ReplyDeleteျပီးေတာ့ Creation ေလးလဲ လွတယ္...
ကိုခ်မ္းတစ္ေယာက္ လက္စြမ္းေတြျပေနတာေပါ့ေလ...
ႏွင္း
ကဗ်ာေလးက အရမး္လွတယ္ေနာ္။
ReplyDeleteေပ်ာ္ရႊင္ပါေစကြယ္။
အိမ္ဒီဇိုင္း နဲ. ကဗ်ာက စားသားေတြက
ReplyDeleteေတာ.ဟပ္ေနတာဘဲဗ်ာ ... ဂြတ္တယ္...
အဲအဲ
ReplyDeleteခ်ဥ္ခ်င္းတက္ရမွာက ကုိ၀င္းၾကည္မုတ္ဖူးလား။
ဘယ့္ႏွယ္ ေမာင္၀င္းၾကည္က ခ်ဥ္ခ်င္းတတ္ေနရတာတုန္း။ ဟီးဟီး။
ခ်စ္ရုိ႕ခ်ယာ။
တကယ္ အေတာ္ကုိ မုိက္တဲ့ကဗ်ာ။ လက္ဖ်ားခါသြားတယ္ က်ေနာ့္အကုိ ေမာင္၀င္းၾကည္ကုိ။ အဟီး။ =)
တခါတေလေတာ့လဲ ကိုဝင္းၾကည္လဲ ခ်ဥ္ခ်င္းတက္ပါရေစဦး။
ReplyDeleteကဗ်ာေကာင္းေလးလည္းဖတ္သြားတယ္
ReplyDeleteနာမည္လည္းသိသြားတယ္ း)
“ဝါသနာေတြ က်ဆံုး
ReplyDeleteလူလံုးေတာ့ မလွေပမယ့္
ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ ရင္တြင္း
ပ်ိဳ႕ဆင္းကာထြက္လာတဲ့
ကာရံသစ္ေတြနဲ႔ မင္းကို
ခ်ဥ္ခ်င္းတက္ မက္ေမာဖူးခဲ့ပါရဲ႕”
အဲဒီအပုိဒ္ကုိ အရမ္းၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ...
ကဗ်ာတခုလံုး မိုက္တယ္...