Truth On Earth

ဝသုန္တည္တဲ့သစၥာ

အေမ.....
နားရွိတဲ့ေနရာကေန ဒီအသံေတြ ၾကားပါေစ။

ေဝးခဲ့တဲ့ရက္လက္ခ်ိဳးေရတြက္ၾကည့္ရင္ေလ တစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္၊
လနဲ႔ၾကည့္ တစ္ရာေျခာက္ဆယ့္ရွစ္လ၊
ရက္နဲ႔ဆို ငါးေထာင္တစ္ရာ့တစ္ဆယ္ပါအေမ။
သကၠရာဇ္ေတြသာျခစားသြားေပမယ့္
အေမ့သားကေတာ့ မာေၾကာတဲ့ေက်ာက္သားေတြလိုေပါ့
ဒီဝသုန္ေပၚ မားမားရပ္လို႔ ေငးေနတယ္အေမ။
အေမေပးခဲ့တဲ့ ဂမၻီရအတတ္ေတြနဲ႔ပဲ
ေမွာ္ဆန္တဲ့ဘဝေတြကို မ်က္လွည့္ျပေနရတာေပါ့။
ဂမူးရွဴးထိုးအသားက်ေနတာ အခုေတာ့
ေလႏွင္ရာလႊင့္လို႔ေမ်ာခဲ့ ၾကိဳးမဲ့တဲ့စြန္ျဖစ္ေနျပီေလ။
အေမ့ရင္ေငြလႈံရင္း ကိုယ္သင္းနံေလးကိုျပန္ရႈိက္ခ်င္တဲ့
စိတ္ခမ္းေကာင္ေလ အခြံမဲ့ေနာင္တေတြနဲ႔
အတိတ္တံေဆြးခြက္ထဲ ပလက္ေမ်ာေနလိုက္တာမ်ား ဆံုခ်ည္ဆန္ခ်ည္ေပါ့။
အဖန္တရာမက ရင္နာလွတဲ့ ေလာကဒဏ္ဟာ
ဇာျခင္ေထာင္ခ်သလို ရင္ခြင္ထဲ သြတ္သြင္းဖို႔ ေခ်ာ့ျမဴေနတယ္။
ေျမြတစ္ေကာင္လို အျမဲတမ္းေခြေနတဲ့ငါ
ေမွာက္လိုေမွာက္ လွန္လိုလွန္ က်င့္ရဖန္မ်ားေတာ့
ေသြးသားေတြေတာင္ အေရာင္ေျပာင္းေနျပီေလ။
ဇာတာမွာ အက်ိဳးေပးေကာင္းေပမယ့္
ရာဇဝင္မွာ အေလာင္းလွဖို႔ေတာင္ အေတာ္ၾကိဳးစားရဦးမယ္ အေမ။
အခ်င္းေတြမ်ားခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့
ထပ္တရာပလာတာလို ေက်ာျခင္းကပ္လို႔သြားတာ
အေမ့ရဲ႕ ရင္ခြင္မဲ့သားႏွစ္ေကာင္ပါအေမ။
အမိမဲ့သားေရေဝးငါးလို႔ အားမငယ္ေတာ့ပါလို႔
ကိုယ့္ဘာသာအားေတြေပးေနတဲ့ ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္လိုခ်ဥ္တဲ့အေကာင္ပါအေမ။
ဘဝစာမ်က္ႏွာေတြေပၚ သုညေတြကုေဋစီေနဖို႔
တစ္ဆိုတဲ့အစအကၡရာရွာရင္း ေမာပန္းလို႔ေနေပမယ့္
ဟန္ေဆာင္လို႔ ျပံဳးရယ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနဆဲပါအေမ။
ေလာကၾကီးဆိုတာ လံုးဝန္းေနတဲ့ သံသရာဆိုေပမယ့္
ေဒါင္က်က်ျပားက်က် ေနႏိုင္ေအာင္ေတာ့ခင္းက်င္းရမွာပဲေလ။
ငါ့ေစတနာငါမရွိမွသိဆိုတဲ့ ေမ႔ဝမ္းတြင္းစကား
နံရံေတြၾကားကလႊင္စင္လာတဲ့ ပဲ့တင္သံလိုအခုထိေတာင္နာၾကားဆဲပါ။
ျပံဳး၍လည္းကန္ေတာ့ခံေတာ္မူပါအေမ။
ရယ္၍လည္းကန္ေတာ့္ခံေတာ္မူပါအေမ။
ဆိုးမိုက္တဲ့အေမ့ရဲ႕သားဆႏၵကို အခြင့္ေရးေလးေပးေတာင့္တခြင့္ျပဳပါ။
အုတ္ခ်င္းတူေပမယ့္ ဘုရားတည္ေသာအုတ္လို႔
ျမင့္ျမတ္တဲ့အမိဂုဏ္အင္ဟာ မိန္းမသားေတြၾကားေရပန္းစားဆဲပါအေမ။
စၾကာဝဠာကေကာင္းခ်ီးေပးတယ့္ အေမ့အဘိဓမၼာဟာ
ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္အက်ယ္ေဆာင္လို႔ ဖတ္မကုန္ႏိုင္ပါပဲေလ။
မွန္ကန္ေသာတရားေတြသာ တည္ျမဲေနမယ္ဆို
ျဖဴစင္တဲ့အေမ့ေမတၱာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေၾကာင္း
သားဥဒါန္းခ်ီရြတ္ဆိုျပေနမယ္ အေမ။
ငါသည္ဤသို႔ အေမ့၏ဂုဏ္၊အေမ့ေမတၱာ၊အေမ့ေစတနာ
ျပန္မွန္းေမွ်ာ္ရင္း အဖန္ငါးရာငါးကမၻာဝယ္
ျပန္ကာတလဲေတြ႕ခ်င္ေသးတယ္
အေမ့အတြက္သားသစၥာေလ
ကမၻာေျမပံသု သိလာထုလဲ သက္ေသအထူးရွိဆဲပါ။