ေမတၱာပဓာန

အလ်ားအနံေတာ့မရွိေပမယ့္ အသြားအျပန္ေတာ့ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ စကားေလးက လူတိုင္းလူတုိုင္း ၾကားဖူးေနၾကပါ။ေမတၱာတရားအေၾကာင္းကို ပုံႏိႈင္းျပၾကတဲ့ စကားေလးပါ။လူသားေတြဟာ တစ္ဦးေပၚကို တစ္ဦးက ေမတၱာသက္ေရာက္မႈရွိမယ္ဆိုရင္ မွန္သားျပဒါးျပင္ေပၚ အလင္းက်ေရာက္လာလို႔ တဖန္အလင္းျပန္တဲ့ သေဘာတရားလိုေပါ့ ေမတၱာတရားဟာလဲ အျမဲတမ္း စတင္ပို႔လႊတ္တဲ့သူဆီကို တနည္းတဖံု ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာတတ္စျမဲပါ။ ဒီလိုအေၾကာင္းက်ိဳးတရားေတြေၾကာင့္ လူသားေတြ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး မနာလိုဝန္တိုစိတ္၊ ခိုက္ရန္ေဒါသ ျဖစ္လိိုစိတ္ အရွင္းနဲ႔ ေမတၱာထားခဲ့ၾကလို႔ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းေသာ အေျခအေနေတြ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ ဒီလိုအေၾကာင္းတရားေတြဟာ အခုလဲ ရွိေနဦးမွာပဲ။ေနာင္လဲ လာၾကဦးမွာပါပဲ။
ေမတၱာတရားရဲ႕ အင္အားၾကီးမားပုံကိုေတာ့ လူေတြအေတာ္မ်ားမ်ား သိရွိခံစားနားလည္ဖူး ၾကပါလိမ့္မည္။ေမတၱာတရားဟာ လူသားေတြတင္ပဲလား၊ ဒီသတၱေလာကၾကီးေပၚမွ အျခားျခားေသာ သက္ရွိသတၱဝါေတြ အေပၚမွာလဲ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး၊ တစ္ေကာင္ႏွင့္ တစ္ေကာင္ အျပန္အလွန္သက္ေရာက္မႈေတြကို ျဖစ္ရပ္မွန္သတင္းေတြ၊ ရုပ္ရွင္ေတြ၊ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ေတြ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု ျမင္ၾက၊ ေတြ႔ၾက၊ သိျမင္ခံစားဖူးၾကမွာပါ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အခ်ိန္ဆိုတဲ့ကာလေတြဟာ သက္တမ္းႏွင့္ အမွ်ကို ေဝးကြာသြားတတ္ၾကေပမယ့္လဲ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ၾကတဲ့ အမွတ္တရ ရွိမႈေလးေတြကေတာ့ စိတ္ႏွလံုးသားသ႑ာန္ကေန ဘယ္နည္းဘယ္ပံုနည္းႏွင့္မွ် ေရႊ႕ရွားေပ်ာက္ကြယ္ သြားေလ႔မရွိၾကပါဘူး။တခါတရံမွာသာ ေမ႔ေပ်ာက္ေကာင္း ေမ႔ေပ်ာက္သြားတတ္ ၾကေပမယ့္လည္း အလားတူ ျဖစ္ပ်က္မႈ၊ တိုက္ဆိုင္မႈေလးေတြကို ျပန္လည္ေတြ႔ရွိရတိုင္း မိမိတို႔ခံစားဖူး၊ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ဖူးေသာ အျဖစ္အပ်က္ကေလးေတြဟာ ျပန္လည္မွတ္မိလာတတ္ စျမဲပါပဲ။

တေန႔ ေရခ်မ္း ရံုးထဲမွာ အလုပ္ပါးလို႔ နက္ထဲဝင္ၾကည့္ရင္း ကိုပီတာတင္ျပထားတဲ့ လူသားသခင္က အလြန္တရာမွ ဆိုးရြားလြန္းလို႔ ေသဒဏ္ေပးထားတဲ့ သူရဲ႕ေခြးၾကီးကို ကာကြယ္လိုတဲ့ ေမတၱာအေၾကာင္းေလးဖတ္ရေတာ့ ေရခ်မ္းတစ္ေယာက္ ဟိုးအတိတ္ငယ္စဥ္က သူႏွင့္ ေကာက္ရတို႕ ပံုရိပ္လႊာေလးကို ျမင္မိရင္း……………………………………………………………။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“တယ္ ဒီေခြးမ သတိထားေဟ့ ….လူေတြကိုလဲ လိုက္ကိုက္ေနတယ္။ဟဲ့ကေလးေတြ အနားမကပ္ၾကနဲ႔ေနာ္။ဒီေခြးမၾကီးက သားက်ထားတာ၊ သူ႕ကေလးေတြနားကပ္မွာဆိုးလို႔ လမ္းသြားလမ္းလာ လူတကာကို လိုက္ဟပ္ေနတာ။”
အထက္ပါ မေအးသန္းရဲ႕ ခုႏွစ္အိမ္ၾကား သူ႕အသံျပဲၾကီးနဲ႕ လမး္သြားလမ္းလာမ်ား၊ ကေလးမ်ားကို ေအာ္ေျပာျပီး သားက်ျပီးကာစ ေခြးမၾကီးရဲ႕ လူတကာကို ရန္လိုေနမႈကို ေအာ္ေျပာရွင္းျပေနတာကို ေရခ်မ္းတစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚမွ အတိုင္းသားၾကားေနရသည္။ဒီေခြးမၾကီးကလဲ သူအရင္စံေပ်ာ္ရာ ေရခ်မ္းအိမ္ မ်က္ေစာင္းထိုးေလာက္က ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္မွာပင္ သူ႔ကေလးေတြကို ေမြးခဲ့တာ ရက္ပိုင္းေလးပဲ ရွိဦးမည္ထင္သည္။

ဒီေညာင္ပင္ၾကီးက လမ္းႏွစ္ခြဆံုထိပ္ေလးတြင္ရွိျပီး ထိုႏွစ္လမ္းလံုးမွလဲ ေဈးဘက္ကို သြားလို႔ရ၍ ဒီလမ္းဆံုေလးသည္ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ ေဈးသြားေဈးလာျဖင့္ ကင္းလွသည္မရွိလွေပ။ ေနာက္ျပီး တစ္ခ်ိဳ႕ေစ်းသြားသူေတြကလဲ ေစ်းအသြားကို ေစ်းထိပ္အမႈိက္ပံုၾကီးမွာ ျပစ္ရန္ အမိႈက္ထုပ္ေလးေတြကို ေဈးျခင္းထဲထည့္လာတတ္ၾကသည္။သူတို႔ေတြက ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္နားက ျဖတ္သြားတိုင္း ဒီေခြးမၾကီးက သူတို႔ရဲ႕ စားကၽြင္းစားက်န္ အနံအသက္ေၾကာင့္ သူတို႔ေနာက္က ေကာက္ေကာက္လိုက္ျပီး အစာေတာင္းေလ႔ရွိသည္။ဒါကို တခ်ိဳ႕ ေခြးေၾကာက္သူ၊ သူတို႔ေနာက္ေခြးလိုက္တာ မၾကိဳက္သူတခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေခြးမၾကီးကို ဟိန္းလႊတ္ၾက၊ ေျခာက္လႊတ္ၾကသည္။ သနားဓာတ္ခံရွိသူေတြကေတာ့ ညက ဟင္းက်န္ေကၽြးက်န္ေလးမ်ားကို ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ေလးေတြႏွင့္ ထုတ္လာျပီးခ်ေကၽြးတတ္ၾကသည္။

ေရခ်မ္းကေတာ့ ညဘက္ ဒီေခြးမၾကီးအတြက္ ထမင္းၾကမ္းအခ်ိဳ႕နဲ႔ ဟင္းက်န္ကေလးမ်ား နယ္ဖတ္ျပီး ျခံေထာင့္မွာ သူအတြက္ စာခြက္လုပ္ေပးထားသည္။ဒါေၾကာင့္လဲ ဒီေခြးမက ညေနပိုင္းဆို ေရခ်မ္းတို႔ အိမ္ဝန္းက်င္မွာ တဝဲလည္လည္ရွိေနတတ္သည္။ေရခ်မ္းက ဒီေခြးမၾကီးကို “ေကာက္ရ”လို႔ သူ႔ဘာသာ အမည္ေပးထားသည္။ ေခြးမၾကီးကလဲ သူ႕နာမည္ကိုသိသည္။အစာေကၽြးခါးနီး “ေကာက္ရေရ” ဟုေခၚလိုက္ရံုျဖင့္ အျမီးေလးတႏွံႏွံျဖင္႔ ေျပးလာတတ္ျပီး သူ႔အစာကို မစားေသးမွီလဲ ေရခ်မ္းကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း သူ႔မ်က္လုံးေတြျဖင့္ ၾကည့္ေျပာတတ္သည္။

တခါတုန္းကလဲ ေကာက္ရေၾကာင့္ ေရခ်မ္းတိ႔ုအိမ္ကို သူခိုးကပ္တာမိသြားခဲ့ရဘူးသည္။ မနက္လင္းအားၾကီး လူေတြအိပ္ေကာင္းခ်ိန္ေပါ့ ေကာက္ရတစ္ေကာင္ တခါဘူးမွ် အူသံရွည္ရွည္မဆြဲဘူး။ ေဟာင္လဲ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ေဟာင္ျပီး တိတ္သြားတတ္သည္။အဲဒီေန႔မွ ေရခ်မ္းအေဖကလဲ “ဒီေခြးမ သူ႕လလဲမဟုတ္ေသးပဲ ဘာေၾကာင့္အူေနတာလဲမသိဘူး”ဟု သတိထားေျပာသည္။ေနာက္သူ႔အသံက အူယုံတင္ မဟုတ္ေသး တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေရခ်မ္းတို႔အိမ္ေရွ႕တဲ့တဲ့ၾကီးမွာ လာေဟာင္ေသးတယ္။အေဖလဲ ထူးျခားတယ္ဆိုျပီးထၾကည့္တာ ကိုေရႊငတက္ျပားက ျခံေထာင့္က စံပယ္ရံုၾကီးထဲမွာ ေရွ႕ထြက္မရ ေနာက္ထြက္မရပဲ ျဖစ္ေနတာ အေဖကေတြ႔သြားျပီးမိသြားသည္။သူက ဘယ္ေရွ႕တိုးထြက္ႏိုင္မလဲ ေကာက္ရမက သူအေရွ႕က ပိတ္ျပီးေဟာင္ေနတာ။သူခိုးက အဲဒီမွာ ဂိမ္တာပဲ ေရွ႕တိုးရင္လဲ ေခြးမပါးစပ္က ျဖဲျဖဲၾကီးနဲ႕အဆင္သင့္၊ ေနာက္ဆုတ္ရင္လဲ ေရခ်မ္းအေဖက ကိုးသင္းခ်ိဳင္းဓားၾကီး တဝင့္ဝင့္နဲ႔ မတတ္သာတဲ့အဆံုး စံပါယ္ရုံထဲမွာပဲ တဟင့္ဟင့္နဲ႔ ရိႈက္ငိုရတဲ့ အဆင့္ေရာက္သြားပါတယ္။ (ကိုးသင္းခ်ိဳင္းဓားဆိုတာက ေရခ်မ္းတို႔ရပ္ကြက္က ခ်ိဳင္းေရာင္တဲ့ကိုသင္း လာအေပါင္ခံထားတဲ့ ကိုသင္း(ခ်ိဳင္း)ရဲ႕ဓားမပါ။အခုေတာ့ သူလဲ လာမေရြးႏိုင္ေတာ့လို႔ ေရခ်မ္းအေဖလက္ထဲ ေရာက္လာတာပါ။:P)

ေကာက္ရနဲ႔ ေရခ်မ္းတု႔ိအေဖ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုျပီး အျပန္အလွန္ ေက်းဇူးသက္ကာရေတြ တင္လိုက္ၾကသည္။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ေကာက္ရလဲ သူ႔ေညာင္ပင္ေအာက္ကေန အေတာ္ေလးၾကာေအာင္ ေျပာက္သြားသည္။ေရခ်မ္းတို႔မိသားစုလဲ သူလာေနၾက ညေနတိုင္းအစာလာမစားေတာ့လဲ သူကိုေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။အစာခြက္ထဲမွာေတာ့ အစာေတြထည့္ျမဲတိုင္းေတာ့ ထည့္ထားေပးသည္။ေကာက္ရၾကီး ျပန္ေရာက္လာလို႔ ဗိုက္ဆာရင္စားလို႔ရေအာင္တဲ့ သူမဟုတ္လဲ အျခားေကာင္ေတြ စားၾကေစဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႕ ညတိုင္းေရခ်မ္းကို အေဖက ေကာက္ရရဲ႕အစာခြက္ကို သြားေျဖ႕ခိုင္းေလ႔ရွိသည္။

တေန႔ ေရခ်မ္းအစာခြက္ျဖည့္ေနရင္း ဟဲဟဲနဲ႔ ေမာဟိုက္တဲ့ အသံၾကားလို႔ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာက္ရျပန္ေရာက္လာသည္။လ်ာတန္းလန္းနဲ႔ အေဝးၾကီးက လာပံုလဲရသည္။သူၾကည့္ရတာ အစာလည္း ဝဝလင္လင္ မစားရခဲ့ဟန္ ပိန္လွီေျခာက္ေသြ႕ေနသည္။ေရခ်မ္းလဲ “ေကာက္ရ လာ…လာ”လို႔ လက္ယက္ေခၚလိုက္ေတာ့ ထိုင္ေနရာမွ ေရခ်မ္းနားထလာသည္။ေရခ်မ္းက သူနားေခါင္းေလးပြတ္ျပီး ဘယ္ေပ်ာက္ေနတာလဲေမးေတာ့ နားလည္ဟန္ျဖင့္ ေမးေငါ့ရင္ မ်က္လံုးအဝိုင္းသားျဖင့္ ေရခ်မ္းကို ေမာ့ၾကည္ေနသည္။ေနာက္ေရခ်မ္း သ႔ူအတြက္ အစာကို အစာခြက္ထဲတည့္ေပးတာ ျပီးေအာင္ထိုင္ေစာင့္ေနသည္။ အစာထည့္ျပီးျပီဆိုမွ အစာခြက္နားလာျပီးစားသည္။

ေနာင္လအတန္ၾကာေတာ့ ေရခ်မ္းအေဖက “ေကာက္ရမမွာ ဇီးရွိလာျပီ ဧကန္န ဒီေကာက္ရမ အရင္ေပ်ာက္သြားတာ ခ်စ္သူအသစ္ေတြ႕သြားလို႔ လိုက္သြားတာထင္တယ္”လို႔ ေရခ်မ္းအေဖက ကဗ်ာဆန္ဆန္ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။မၾကာပါဘူး ေကာက္ရမမွာ ေခြးေပါက္ကေလး ေလးေကာင္ ေပါက္လာျပီး လမ္းေပၚက ေဈးသြားေဈးလာေတြ သူ႔ကေလးေတြ လာၾကည့္မွာစိုးလို႔ထင္တယ္ ေတြ႕သမွ်လူကို လိုက္ေဟာင္ေနသည္။ေရခ်မ္းတို႔သြားၾကည့္ေတာ့ သူက ဘာမွမေျပာဘူး ခပ္လွမ္းလွမ္းေလးမွာ သူေရွ႕ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆင္းျပီး ေမးေလးတင္ကာ ဝပ္တြားျပီးၾကည့္ေနလိုက္ေသးတယ္။ေရခ်မ္းအေမက
“သားေရ ေကာက္ရတို႔မိသားစု ညၾကရင္ေအးေနမွာ ေႏြးသြားေအာင္ ေခြးေလးေတြေအာက္ကေန ဂံုနီအိတ္ခြံေတြ ခင္းေပးမွထင္တယ္။ေနာက္ျပီး သူတို႔မိသားစုအတြက္ လမ္းထိပ္ထမင္းဆိုင္က ထမင္းဟင္းအက်န္ေတြ အေမသြားေတာင္းလိုက္ဦးမယ္”။
ဒါကိုေကာက္ရက ေရခ်မ္းအေမေျပာသြားတာ သူနားလည္တယ္ထင္တယ္ “အူ”ဆိုျပီး ေက်းဇူးစကား တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္္။
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ရက္အတန္ၾကာလာေတာ့ ေကာက္ရရဲ႕ကေလးေတြ လမ္းစေလ်ာက္တတ္လာပါျပီ။ဟိုစမ္းတဝါး ဒီစမ္းတဝါးနဲ႔ သူတို႔ကေလးေတြ ဒယိမ္းဒယိုင္ လမ္းေလ်ာက္ေနတာကိုၾကည့္ရင္း ေကာက္ရမၾကီးရဲ႕ မိခင္ေမတၱာအျပည့္ျဖင့္ သူ႔ကေလးေတြ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းဟာ ေရခ်မ္းစိတ္ထဲ ဝမ္းသာၾကည္းႏူးေနမိတယ္။ ေကာက္ရမခ်စ္သူက အေကာင္လွတယ္ထင္တယ္။ေလးေကာင္လံုးက သူတို႔အေမလိုမဟုတ္ပဲ အေမြးႏုရွည္ရွည္ေလးေတြ ရွိတယ္။ေဈးသြားေဈးလာေတြက ေခြးကေလးေတြကိုခ်စ္လို႔ ကိုင္ရင္ေတာင္ ေကာက္ရမက သူ႔ကေလးေတြကို ေခၚသြားမွာဆိုးလို႔နဲ႔တူတယ္ ဂီးဂီးနဲ႔ မာန္ဖီလိုက္ေရာ ကိုင္ထားတဲ့သူေတြက ေခြးေလးေတြခ်ျပီး လန္႔ေျပးသြားၾကတယ္။

ညေန အစာစာဖို႔သူတို႔မိသားစုကို လွမ္းေခၚလိုက္ရင္ ဒီေကာင္ေလးေလးေကာင္က လံုးလံုး လံုးလံုးနဲ႔ သူအေမေရွ႕ကေန အေျပးေလးေတြလာၾကပံုက ခ်စ္စဖြယ္ေလးေတြ။ျပီးေတာ့ ေရခ်မ္းထည့္ေပးတဲ့ အစာခြက္ထဲက အစာေတြကို ေလးေကာင္သားအလုအယက္နဲ႔ကို စားေနလိုက္ၾကေသးတယ္။ရံဖန္ရံခါမ်ား သူတို႔အသံေသးေသးေလးေတြနဲ႔ အစာမာန္ဖီေနလိုက္ၾကေသးတယ္။ေကာက္ရမၾကီးကေတာ့ သူကေလးေတြ အစာဝလင္ေအာင္စားေနတာကိုပဲ အေနာက္ကေန ထိုင္ၾကည့္ေနတယ္။သူကေလးေတြ ဝသြားျပီဆိုေတာ့မွ သူကက်န္ခဲ့တဲ့အစာကိုဆက္စားတယ္။

တေန႔နံနက္ေစာေစာ အိမ္ေရွ႕တံခါးမွာ တဂ်စ္ဂ်စ္နဲ႔ တစ္ခုခုျခစ္သံၾကားလိုက္ရေတာ့ ဘုရားရွိခိုးေနတဲ့ ေရခ်မ္းအေမက ထျပီးတံခါးသြားဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာက္ရေလ သူ႔ကေလးေတြကို ဂုတ္ကေနကိုက္ခ်ီျပီး တေကာင္ခ်င္းစီ တံခါးေရွ႕လာခ်ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ေနာက္ျပီး သူတစ္ကိုယ္လံုးလဲ ေသြးေတြေပၾကံလို ဒဏ္ရာေတြကလည္း ဗလပြနဲ႔။ေနာက္ျပီး သူပါးစပ္မွာလဲ အျမဳပ္ေတြတစီစီနဲ႔ အျပင္ကိုလွ်ံၾကေနတာကို ေရခ်မ္းအေမကေတြလိုက္ရေတာ့ “လာၾကပါဦး၊ ဒီမွာေကာက္ရမ ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲမသိဘူး။” ဟု လွမ္းေအာ္လိုက္ေတာ့ ေရခ်မ္းနဲ႔ သူ႔အေဖ အေျပးေလး ထြက္လာၾကည့္ၾကတယ္။

“ဟာ ဒီပံုအတိုင္းဆို ေကာက္ရမ အဆိပ္တံုးမိသြားျပီထင္တယ္။သ႔ူကို ဘယ္သူေတြက ရိုက္လႊတ္လိုက္လဲမသိဘူး၊ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕”ဆုိျပီး ေရခ်မ္းအေဖက အိမ္ေအာက္ဆင္းသြားျပီး ေကာက္ရမကို သြားၾကည့္လိုက္တယ္။ေကာက္ရမချမာလည္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ အားတင္းျပီးထားရလဲ မသိဘူး သူ႔ကေလးေတြ အားလံုးကို အိမ္ေရွ႕ေလွကားေျခရင္းနားမွာခ်ထားျပီးတာနဲ႔ သူလဲ ဘုန္းဘုန္းလဲက်သြားတယ္။ေနာက္ျပီး သူ႕ဆီကို ေျပးဆင္းလာတဲ့ ေရခ်မ္းအေဖကို အားကိုးတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ၾကည့္ျပီး ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္သြားရွာတယ္။ေခြးကေလးေတြကေတာ့ သူတိုမိခင္ၾကီး ဘာျဖစ္မွန္းေတာင္မသိရွာၾကဘူး ေခြးကေလးတို႔ ဘာသာဘာဝ သူတို႔အေမ အေလာင္းေဘးမွာ လွည့္ပတ္ေျပးေဆာ့ေနၾကတယ္။

ေရခ်မ္းတို႔သားအဖလဲ ေကာက္ရရဲ႕ေနာက္ဆံုးခရီးအတြက္ သူေနခဲ့တဲ့ ေညာင္ပင္ေအာက္မွာပဲ ျမဳပ္ႏွံသျဂၤိဳလ္လိုက္ၾကတယ္။ေခြးကေလးေတြကိုေတာ့ ေရခ်မ္းတို႔ အိမ္ေအာက္မွာပဲ သူတို႔အတြက္ ေႏြးေထြးေအာင္ ေနရာေလးတစ္ေနရာလုပ္ေပးထားလိုက္တယ္။ညဘက္ညဘက္ဆိုရင္ေတာ့ ေရခ်မ္းတို႔အိမ္ေအာက္က ေခြးကေလးေတြ သူတို႔စို႔ေနၾက ေကာက္ရမႏို႔ကို ေတာင္းတလို႔ ညီးေနသံေတြကိုၾကားရတိုင္း ေရခ်မ္းတစ္ေယာက္ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ ျဖစ္အင္ကို သနားေနမိတယ္။

ေကာက္ရမဟာ သာမာန္ေခြးမတစ္ေကာင္ျဖစ္ေပမယ့္လဲ သူ႔အေပၚ ေက်းဇူးရွိတဲ့သူေတြ၊ ေမတၱာထားတဲ့သူအတြက္ ေက်းဇူးတုံ႕ျပန္မႈရွိတယ္။မိခင္ပီသတဲ့ေမတၱာစိတ္နဲ႔ အရင္းခံ၍ သူကေလးေတြရဲ႕ အသက္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာင့္မႈလဲရွိတယ္။သူေသဆံုးခါးနီးတိုင္ေအာင္ေတာင္ သူ႔ေဝဒနာကို လွစ္လ်ဳျပဳျပီး သူ႔ကေလးေတြ ေနာင္ေရးအတြက္ နားခိုစရာစီစဥ္သြားေပးေသးတယ္။ အခုဆိုရင္ သူကေလးေလးေကာင္ဟာ ေရခ်မ္းတုိ႔အိမ္မွာ လံုျခံဳေရးအတြက္ အရမ္းကို အားကိုးရတဲ႔ ေခြးၾကီးေလးေကာင္ ျဖစ္ေနပါျပီ။သူတို႔အေမ ေကာက္ရမတစ္ေကာင္ ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။

ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါဦးမည္။