သိဟ္ရာသီခရီးသည္

”သိဟ္”ဆိုတဲ့ ရာသီေလးကို အရမ္းကိုသေဘာက် ႏွစ္ခ်ိဳက္မိပါတယ္။ဒီရာသီေလးေရာက္ရင္ မနက္ခင္း မိုးေရေငြ႔ေလးေတြ ေဝေနတဲ့ နံနက္ခင္းေလးေအာက္မွာ ေအးျမတဲ့ ေလေျပေလညင္းေတြကို ရႈရိုက္ရတဲ့ အရသာေလးကို မက္ေမာတြယ္ရွခဲ့ဖူးတယ္။တခါတေလဆို နံနက္ခင္းေလးေတြမွာ မိုးစက္မိုးေပါက္ကေလးေတြကို လက္နဲ႔ခံယူေဆာ့ကစားရင္း အေမ့အိမ္ေလးနားက အင္းယားကန္ေဘာင္ၾကီးေပၚ ထိုင္ေငးေနခဲ့ရတဲ့ ေလာကၾကီးကလည္း တသက္မေမ့ေကာင္း ႏိုင္စရာေတြပါပဲဗ်ာ။

အခုထိေတာင္ အေမ့အိမ္ေလးမွ ခြဲထြက္လာရေပမယ့္ ဒီလေလးေရာက္ရင္ အိမ္ကိုေတာ့ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ကို ေျခဦးလွည့္ခဲ့တယ္။မိုးေတြ သည္းသည္းမဲမဲ ရြာခ်ေနတဲ့ ဝါေခါင္မိုးေလးေတြကို ႏွစ္သက္လ႔ိုေလ။မိုးလရာသီေတြမ်ားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ခ်က္ေၾကြခဲ့တဲ့ ေျမကေလးမွာ အျခားမိုးလေတြထက္ သိဟ္ရာသီ ဝါေခါင္မိုးေလးကို ပိုျပီးသေဘာက်မိတယ္။ ဒီလေလးက အရင္ထဲက ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ သက္ေရာက္မႈေတြေပးတဲ့ လရာသီေလးပါ။

သိဟ္ရာသီေတြရဲ႕ နံနက္ခင္းေလးတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ "သိဟ္ရာသီေအာ္ရီဂ်ီေနးရွင္း"(Leo Origination)ေလ။ေဆာင္းရာသီလို ႏွင္းမက်ေပမယ္လဲ မိုးစက္ေတြေၾကာင့္ ျမဴေတြလိုေဝေနတဲ့ ဒီရာသီရဲ႕ နံနက္ခင္းေလးေတြဟာ ခ်မ္းေအးေနျပီး ေနေရာင္ျခည္အလင္းေရာင္ကေလးက တြက္ေပၚလာရေပမယ့္လဲ သူရဲ႕အေႏြးဓာတ္ကေလးက သိဟ္ရာသီရဲ႕ဝတ္ရုံကို လႊမ္းျခဳံထားတဲ့ နံနက္ခင္းအေအးဒဏ္ကို ထိုးေဖာက္ႏိုင္စြမ္း မဲ့ေနတယ္ေလ။

သိဟ္ဆိုတဲ့ စကားကို ၾကိဳက္တယ္။
ရဲရင့္တယ္၊
ျပတ္သားတယ္၊
အားမာန္အျပည့္နဲ႔ ထည္ဝါခမ္းနားတယ္။

ဒီလိုနံနက္ခင္း ေနမင္းၾကီးဆီမွ အလင္းေရာင္ရဲ႕ေအးခ်မ္းမႈေတြ ၾကားထဲမွာ ေပါက္ဖြားလာခဲ့တဲ့ ကားယားေကာင္ေလးရဲ႕ စတင္ျခင္းဟာ အမည္နာမေလးတစ္ခုနဲ႕ ရွင္သန္လာရတာ အခုဆိုရင္ ႏွစ္ဆယ္ကိုးၾကိမ္ေျမာက္ သိဟ္ရာသီေလးႏွင့္ ခရီးရွည္သြားျခင္းဟာ အေတာ္ကို ေဝးလံလာပါျပီ။ ဘယ္ဆီဘယ္ရာသီေတြထိ ရတုနဲ႔ခ်ီျပီး ခရီးဆက္ရဦးမယ္ဆိုတာကို ဂဂနနမသိရေသးတဲ့ ခရီးသည္တစ္ဦးေပါ့။ပါရမီျဖည့္ဘက္ကေလးနဲ႔ ကံ၏ၾကမၼာေစရာကို မျငင္းဆန္ဝံ့ပဲ ၾကိတ္မွိတ္ျပီး ႏွင္ေလဦးေပါ့ "သိဟ္ရာသီခရီးသည္"ေရ။

သီဟရာဇာေပမယ့္
ျမင့္ျမတ္တဲ့ ႏွလံုးသားေတြနဲ႔ရစ္သိုင္း
သံေယာဇဥ္ အျပည့္အလွ်ံနဲ႔
ႏွလံုးသားရႈေထာင့္ တေနရာကေန
ဦးေဆာင္ခ်ီတက္ေနတယ္ေလ။

သိဟ္လရာသီဟာ မီးျပရုပ္ေၾကာင့္ထင္တယ္ ကမၻာၾကီးကို အေတာ္ပင္ ပူေလာင္မႈေတြ အေတာ္ပင္ရွိခဲ့ပါတယ္။၆.၀၈.၁၉၄၅မွာဆိုရင္ ကမၻာၾကီးကတုန္လႈပ္သြားေစတဲ့ ျဖစ္ပ်က္မႈၾကီးျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္ေတြဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ဟီရိုရွီးမားကို အႏုျမဴဗံုးကို ၾကဲခဲ့တာေၾကာင့္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာဟာ ေသေၾကခဲ့ရျပီး စစ္ကိုလဲ ရံြမုန္းနာၾကည္းခဲ့ၾကပါတယ္။ဒီလိုပူေလာင္ခဲ့ၾကရေပမယ့္လဲ ျခေသၤ့သတၱိနဲ႔ အားမာန္ေတြလဲ အျပည့္ရွိပါတယ္။ဒီအားမာန္ေတြကလဲ ေလာကၾကီးမွာ တနည္းနည္းနဲ႔ကို အေရာင္ေတြေျပာင္းလဲေစခဲ့ပါတယ္။

ေပးဆပ္ခြင့္လႊတ္ျခင္း
တည္ျငိမ္ေလးနက္ေသာ
ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ေပမယ့္
ေခါင္းမာတတ္တဲ့ အက်င့္ကဆိုးေသး။

ျခေသၤ့႐ုပ္ပံုသ႑ာန္အတိုင္း ေနမင္းစိုးမိုးျပီး စံုရာသီ၊ မီးရာသီ ေတေဇာဓါတ္၊ ေယာက်ၤားရာသီ၊ ထိရရာသီ၊ အျမဴရာသီ၊ တိရိစာၦန္ရာသီ၊ ေျခေလးေခ်ာင္း ရာသီ၊ ၀ိသမရာသီ၊ ပါပၿဂိဳလ္သည္ ဒကၡိဏယဥ္စြန္းတန္းသို႔ က်ေရာက္သျဖင့္ ၿဂိဳလ္သြား ၿဂိဳလ္လာမ်ားနဲ႔ ထူးျခားေသာ ပုပၸနမိတ္မ်ားနဲ႔ ဇာတာခြင္ရွိျပီး ရာသီခြင္သေကၤတ(Zodic sign)အားျဖင့္ ( ♌)ဟု ေဖၚျပၾကသည္။

ေကသရာဇာျခေသၤ့ေတြမို႔ ....
အတိုက္အခိုက္ေတြက ရိုက္ပုတ္လာတယ္။
အေႏွာင့္အယွက္ေတြက အလည္လာတယ္။
အခက္အခဲေတြက ခရီးဦးၾကိဳျပဳတယ္။

ဗမာ့ရိုးရာျပကၡဒိန္အရ ဝါေခါင္လႏွင့္ အလားတူျပီး အေနာက္တိုင္းျပကၡဒိန္အရ ဇူလိုင္လ (၂၃) ရက္မွ ၾသဂုတ္လ (၂၃)ျဖစ္သည္။ပါဠိစကား "သီဟ" ဟူေသာ သိဟ္ (ဟိႏၵဴစကားတြင္ Singha) ျဖစ္ျပီး အေနာက္တိုင္း လက္တင္ဘာသာစကား "Lion"မွ "Leo"ဟုသက္ဆင္းလာၾကသည္။ နကၡတ္ရႈေထာင့္အရ ကရဋ္ရာသီ(Cancer)ရဲ႕အေနာက္ဘက္ႏွင့္ ကန္ရာသီ(Virgo)ရဲ႕အေရွ႕ဘက္မွာ တည္ပါတယ္။

အႏၱရာယ္အသေခ်ၤေတြၾကား
ေၾကးစားတစ္ေယာက္လို
ၾကိဳးဝိုင္းထဲ သတ္ပုတ္ေနဆဲပါ။

ေနာက္တစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သိဟ္ရာသီဖြား ကိုယ္ပြားေလးပါ။သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ခရီးသြားေဖာ္အျဖစ္ ပါရမီျဖည့္ဘက္က သိဟ္ရာသီခရီးသြား လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးခဲ့တာပါ။အခုဆို ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ခရီးေဖာ္ေလးက ႏွစ္ဝါကာလကို ေရာက္ရွိသြားပါျပီ။တစ္ေယာက္ထဲ ေျခာက္ကပ္စြာ ခရီးႏွင္ေနရတဲ့ ကာလေတြထဲက လြတ္ေျမာက္သြားျပီး ခရီးေဖာ္အစံုနဲဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သိဟ္ရာသီခရီးသြားျခင္းက ျပည္ဝျခင္းအဓိပၸါယ္သို႔ ေရာက္ရွိေနေသာ "သိဟ္ရာသီရီေဗာလူးရွင္း"(Leo Revolution) ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

ဒီလိုအေၾကာင္းတရားေတြ
ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ "သိဟ္ရာသီဖြား"ေပါ့
သူဟာေလ အားမာန္ေတြ အျပည့္နဲ႔
ခရီးေတြ ႏွင္ေနဆဲပါေလ။

ဒီရာသီေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္ကို ေႏြးေထြးမႈ အျပည့္အဝန႔ဲေစာင့္ၾကိဳေနဆဲပါ။
ဆက္လက္ခရီးဆက္ဖို႔ကိုေပါ့။ေနာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္သိတဲ့ ဘေလာခ္ေရးသူေတြထဲမွ သိဟ္ရာသီရဲ႕ေနာက္ထပ္ခရီးသည္ ညီေလးတစ္ေယာက္ ေမြးေန႔ေလးပါ။ သူ႔ေမြးေန႔ေလးအတြက္ ဒီပိုစ့္မွာေရးထားတဲ့ကဗ်ာေလးက သူ႔အတြက္ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ပါ။ဒီကဗ်ာနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္သိျပီးေသာ၊ မသိေသးေသာ၊ ေနာင္သိလာေတာ့မည့္ သိဟ္ရာသီဖြားသူေတြ အားလံုးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ "သိဟ္ရာသီ ခရီးသြား"ေတြ ျဖစ္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ေနာက္ျပီးကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ရက္တူလတူေသာ အဆိုေတာ္ မက္ေဒါနားရဲ႕ ေအးခဲမႈ (Frozen)ကိုနားေထာင္ရင္းနဲ႔ သိဟ္ရာသီထရိုင္မန္ရွင္းေလး (Leo Trimension)ရဲ႕ ဇာတ္သိမ္းေလးရဲ႕ ႏႈတ္ဆက္မႈ နိဂုံးေလးကေတာ့................................။

သိဟ္ရာသီေအာ္တီေမးရွင္း(Leo Ultimation)

သူ႔ေမွာ္အတတ္န႔ဲ ဖန္ဆင္းျပခဲ့တဲ့ သူရဲ႕စာေလးေတြ၊ကဗ်ာေလးေတြကိုဖတ္ျပီး သူကို ေလးစားအားက်ေနခဲ့တာ။ေနာက္ျပီး "သိဟ္ရာသီ ၀တ္႐ံု" ကဗ်ာကို အသက္သြင္းသြားသူကေတာ့ အကို"တာရာမင္းေဝ"ပါ။ ၾသဂတ္စ္မိုးစက္ေလးေတြနဲ႔အတူ အကိုေကာင္းကင္ေပၚမွာ အားလူးသြားစားေနတာ "ႏွစ္"ႏွစ္ျပည့္ကို သူ႔ကို ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကသူအားလံုးက တခမ္းတနား ကဗ်ာေတြဖြဲ႔ စာေတြသီျပီးေရးသား ဂုဏ္ျပဳခဲ့တာကို "ဒီေနရာေလးမွာ" ေတ႔ြရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူမ်ားေတြလို အဖြဲ႔အႏြဲ႔ မေကာင္းေတာ့ ႏႈတ္တရာစာတလံုးဆိုသကဲ့သို႔ ဒီလိုစာတိုေလးနဲ႔ပဲ အကိုကို သတိတရ လြမ္းလိုက္ရပါတယ္။အကိုရဲ႕ကဗ်ာေလးကို ျမတ္ႏိုးစြာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘေလာ့ခ္နံရံေပၚ အပ္ခြင့္ျပဳပါ အကို။

“သိဟ္ရာသီ ၀တ္႐ုံ”

အငံုအဖူးေတြ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးမွေတာ့
အပြင့္ဆက္ျဖစ္ရေတာ့မွာေပါ့
ဒါေပမယ့္
အဲဒီေန႕ကို ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕သစ္ပင္ကေလးေတြ
ျပန္ေရာက္မလာၾကေတာ့ဘူး။

မ်က္ႏွာေပၚ ဖိနပ္မခြၽတ္ဘဲ တက္လာတဲ့အၿပံဳးကို
'မုန္းတယ္'
သုည၀င္စားသလုိလိုနဲ႕ ကိုယ္ကပဲ ေကြ႕လ်ား၀ိုင္းစက္
ၿပီးဆံုးသည္ထိတိုင္ေအာင္ အိမ္ထရံမွီၿပီး
ရွက္ရတယ္။

ခုေတာ့လည္း မဆင္မျခင္ လိမၼာလိုက္ပါၿပီ
ဂီတေတြကို ပိုပိုလိုလို တီးမွဳတ္ယူမသြားေတာ့ဘူး
မုေယာအပြင့္ကေလးကိုလည္း ေျမျပင္ဆီ
ျပန္ပစ္ေပးလိုက္ၿပီ။

၁၈း၀၀ နာရီ ရထားဟာ
လွလွပပႀကီး တံခါးဖြင့္၀င္ေရာက္လာပါရဲ႕
ဒါေပမယ့္
အဲဒီအိမ္ကေလးမွာ ဘူတာက ေသဆံုးသြားခဲ့ၿပီးတာ
ၾကာၿပီ။ ။


ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါဦးမည္။


Psး ကၽြန္ေတာ္ လက္တေလာသိေသာ သိဟ္ရာသီေမြးလရွင္မ်ား-"မႏွင္းနဲ႔မာယာ",''အမေက","ညီမေမဇင္","ညီမေႏြးေနျခည္","သူငယ္ခ်င္းသီဟသစ္","ညီေလးဧရာဝတီသား"