လူသူကင္းမဲ့ေနတဲ့ရြာေတြ……..
ကေလးေတြဘာသာဘာဝ
ကေလးေတြဘာသာဘာဝ
ရယ္သံကင္းဆိတ္တဲ့ေက်ာင္းကေလး…..
ယာခရုိးကခ်ိဳးကေလးေတြကို
ယာခရုိးကခ်ိဳးကေလးေတြကို
တေကာင္ခ်င္းပစ္ခ်ေနတဲ့လုပ္ရပ္ေတြ…
တဦးမ်က္ရည္ကို တဦးက
တဦးမ်က္ရည္ကို တဦးက
ေသြးမတိတ္တဲ့ဒဏ္ရာနဲ႔ သုတ္ေပးေနရတဲ့ျမင္ကြင္းေတြ…..
ဆာေလာင္မႈ၊နာက်င္မႈ၊
ဆာေလာင္မႈ၊နာက်င္မႈ၊
ရုန္းကန္မႈ၊ထိတ္လန္႔မႈ၊
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြနဲ႔တုိ႔ရဲ႕ေသြးခ်င္းမ်ား….
ဒီတုိင္းပစ္ထားၾကမလား…
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ ေမွ်ာ္လင္
ဒီတုိင္းပစ္ထားၾကမလား…
တုိ႔ေတြေဖးကူၾကမလား…
စစ္တလင္းျဖစ္ေအာင္တုိက္ဦးမလား
စစ္တလင္းျဖစ္ေအာင္တုိက္ဦးမ
ကဗ်ာပန္းခင္းျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကမွာလား………
ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္
ၾကယ္နီ
No comments :
Post a Comment
မဂၤလာပါ။ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အားတစ္ခုေပါ့။