ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေတာ္
တခုရဲ့ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ဟာ လြတ္လပ္တဲ့သတင္းမီဒီယာ တည္ရိွတဲ့အေပၚမွာ
ရာခုိင္ႏႈန္း အေတာ္ မ်ားမ်ား အေျချပဳတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီအဆိုကို
တင္ျပသူကေတာ့ World Editors Forum ကမၻာ့အယ္ဒီတာမ်ား အဖြဲ႔ က ဥကၠ႒ျဖစ္သူ
အဲရစ္ဘီေရးဂ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ သတင္းမီဒီယာ မလြတ္လပ္သမွ် ႏုိင္ငံတခုအတြင္း
ဒီမိုကေရစီအုတ္ျမစ္ ဟာ ခုိင္ခံ့ဖို႔ ခက္ခဲေၾကာင္း သူကေထာက္ျပထားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မကၠဆီကို ႏုိင္ငံမွာ လက္ရိွျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥရပ္တခ်ဳိ႕ကို တင္ျပလိုပါတယ္။
မကၠဆီကိုႏုိင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ နည္းက် ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ရိွပါတယ္။ သမတဟာ ျပည္သူေတြရဲ့ မဲနဲ႔သာ သမတ ျဖစ္ခြင့္ ရိွပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ရိွတယ္ဆိုေပမယ့္ မကၠဆီကိုႏုိင္ငံဟာ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္မႈ ေဖာက္ကားမႈ ကေနတဆင့္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ မ်ားျပားလြန္းတာေၾကာင့္ လံုျခံဳမႈကင္းမဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံတႏုိင္ ငံလို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ မႏွစ္တုန္းကဆိုရင္ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေရာင္းဝယ္တဲ့ ကိစၥမ်ားကေန အၾကမ္းဖက္ လူ သတ္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တာမွာ လူေပါင္းႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ လမ္းေပၚမွာ ပစ္သစ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီလို အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ေၾကာင့္ ေသဆံုးရသူေတြထဲမွာ သာမန္ ျပည္သူေတြအျပင္ သတင္းစာနယ္ဇင္းသမားမ်ားလည္း
မကၠဆီကိုမွာ သတင္းမီဒီယာသမားေတြ ဘာေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္ခံရတာလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာ သူတို႔ဟာ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းေတြ၊ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အစိုးရအာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ ဂိုဏ္းေတြအၾကား လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ကိစၥေတြကို အမ်ားျပည္သူေတြသိေအာင္ ေဖာ္ထုတ္တင္ျပ ေရးသားတာေၾကာင့္ အၿငိဳးနဲ႔ အသတ္ ခံရတယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ မကၠဆီကို သတင္းသမားေတြအေနနဲ႔ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခိုက္ခံရျခင္
တခါ အာဖရိကတုိက္က အီရစ္ထရီးယားလို႔ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံမွာလည္း သတင္းသမားမ်ားကို အစိုးရအာဏာပုိင္ေတြက လက္ လြတ္စပါယ္ ဖမ္းဆီးႏိွပ္စက္ သတ္ျဖတ္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အီရစ္ထရီးယားႏုိင္ငံဟာ အီသီယိုပီးယားႏုိင္ငံနဲ႔႔ ကပ္ လွ်က္ တည္ရိွပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္က လြတ္လပ္ေသာ ေရႊကေလာင္ရွင္ဆုကိုရရိွခဲ့တ
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဒါဝတ္ အုိက္ဇက္ ဟာ ေထာင္အတြင္းကေန ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားသူငါ ရဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကေတာ့ အာဏာပုိင္ေတြက သူ႔ကို သတ္ျဖတ္ၿပီး အေလာင္းကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လုိ
ဒီမိုကေရစီ သက္တန္းႏုနယ္ေသးတဲ့ တုိင္းျပည္ေတြျဖစ္တဲ့ အေရွ႕ဥေရာပ ႏုိင္ငံတခ်ဳိ႕နဲ႔ အာဖရိကတုိက္က ႏုိင္ငံအခ်ဳိ႕မွာ သတင္းသမားမ်ားနဲ႔ ထုတ္ေဝသူေတြကိုယ္တုိင္ သတင္းစာေတြ၊ စာေစာင္ေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြကုိ ပံုမႏိွပ္ခင္မွာ ကိုယ့္ဟာကို ျပန္ၿပီးဆင္ဆာ လုပ္ၾကရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္ရသလဲဆိုေတာ့ အစိုးရအာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ေနတဲ့ စီးပြား ေရးလုပ္ငန္းေတြ အက်ဳိးစီးပြားေတြကို ေျပာင္က်က် ေဝဖန္ေရးသားလို႔ မရတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ဟာကို ႀကိဳၿပီး အႏၱရာယ္ကို ေရွာင္ရသလိုမ်ဳိး လုပ္ရတဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေကာ သတင္းမီဒီယာေလာကဟာ ဘယ္ေလာက္ လြတ္လပ္လာၿပီလဲဆိုတာ စူးစမ္းဖို႔ လိုလာပါ တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း အခုအထိ စာေစာင္ေတြ ဂ်ာနယ္ေတြဟာ ကုိယ့္ဟာကို ဆင္ဆာလုပ္ေနရေသးတဲ့ အေျခအ ေနကို ျဖတ္သန္းေနရဆဲပါ။ အစိုးရက သတင္းမီဒီယာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဥပေဒတရပ္ ထုတ္ျပန္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနပါတယ္။ သ တင္းမီဒီယာအတြက္ ဥပေဒသတ္သတ္ထုတ္ဖို႔ လိုမလိုဆိုတာ ဝုိင္းဝန္းစဥ္းစားၾကဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ေျပာလိုပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အဂၤလိပ္ေခတ္ကစလို႔ လက္ရိွတည္ရိွေနဆဲ ဥပေဒမ်ားဟာ အေတာ္ေလး လံုေလာက္ေနတာမို႔ မီဒီယာ ဥပေဒ ဆိုတာမ်ဳိးကို သီးျခားထပ္မံ ျပ႒ာန္းဖို႔ မလိုအပ္ဘူးလို႔ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားနဲ႔ ေရွ႕မီေနာက္မီ ဝါရင့္ စာနယ္ဇင္းသမား မ်ားက ဆိုထားပါတယ္။ မီဒီယာက အမွားတင္ျပမိရင္ က်ဴးလြန္မိရင္၊ သူတပါးကို နစ္နာေအာင္ ေဖာ္ျပမိရင္ တည္ဆဲ ဥပ ေဒေတြနဲ႔ တရားစြဲႏုိင္ပါတယ္။ မီဒီယာဥပေဒဆိုတာ သတ္သတ္မလိုပါဘူးလို႔ ထပ္ေျပာပါရေစ။
မၾကာေသးခင္ ဒီလ ေမလဆန္းတုန္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ ယူနက္စ္ကိုတို႔ ပူးေပါင္းၿပီး သတင္း မီ ဒီယာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အစည္းအေဝးႀကီးတခု က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ အေျခအေနသစ္အတြင္းက စိန္ေခၚမႈအသစ္မ်ားလို႔ ေခါင္း စဥ္ေပးထားတဲ့ အစည္းအေဝးႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ျပန္ၾကားေရး ဒုတိယဝန္ႀကီးက သတင္းသမားေတြအေနနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ မတူကြဲျပားတဲ့ အျမင္ေတြကို တင္ျပခြင့္ ရိွရမယ္လို႔ ေျပာၾကားပါတယ္။ အဲသလိုေျပာေတာ့ ဝမ္းသာရေတာ့လားေပါ့ေလ။ သို႔ေသာ္လည္း မိန္႔ခြန္းရဲ့ အပိတ္မွာေတာ့ ေရးတာေတာ့ေရး ဒါေပမယ့္ တုိင္းျပည္စည္းလံုး ညီၫႊတ္ေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသား အ က်ဳိးစီးပြားကိုေတာ့ မထိခုိက္ေစရဘူးလို႔ ဆိုျပန္ပါတယ္။ သတင္းမီဒီယာ လြတ္လပ္မႈကို ဖြင့္ေပးသေယာင္ေယာင္နဲ႔ ျပန္ ကန္႔သတ္ထားတဲ့ သေဘာမ်ဳိး သက္ေရာက္ေနတာ ျမင္ရပါတယ္။
အရင္အစိုးရလက္ထက္က ေျပာေျပာေနတဲ့ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီၫႊတ္ေရး မၿပိဳကြဲေရးဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကို မ်က္ေစ့ ထဲ ျပန္ေတာင္ျမင္လာမိတယ္။ ၿပိဳကြဲေအာင္လုပ္တဲ့သူ အေရးယူမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ Freedom of expression လြတ္လပ္စြာအျမင္ေတြကိုေဖာ္ထ
၁၉ ရာစုတုန္းက မႏၲေလးေနျပည္ေတာ္မွာ ရတနာပံုသတင္းစာ တည္ေထာင္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ မင္းတုန္းမင္းႀကီးက သ တင္းစာသမားေတြကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါတယ္။ ငါမေကာင္းရင္ ငါ့ကိုေရး၊ ငါ့မိဖုရား မေကာင္းရင္ မိဖုရားကိုေရး၊ မင္း သား မင္းသမီးေတြ မေကာင္းတာလုပ္ရင္လည္းေရး၊ နန္းေတာ္ထဲကို တံခါးမရိွ ဓားမရိွဝင္ေစ ထြက္ေစဆိုၿပီး မိန္႔ၾကားခဲ့ဖူး ပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ သက္ဦးဆံပုိင္ ပေဒသရာဇ္ ဘုရင္တပါး လက္ထက္မွာေတာင္ ဆင္ဆာျဖတ္တာေတာက္ တာ မရိွခဲ့ဘူးဆိုတာ ေထာက္ျပလိုရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေနျပည္ေတာ္က အစိုးရက ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေအာင္ ေဆာင္ ရြက္မယ္လို႔ ေျပာထားပါတယ္။ တဆက္ထဲမွာလဲ သတင္းမီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးဖို႔ကိစၥကို
ဒီမိုကေရစီ၊ ဒီမိုကေရစီလို႔ ေျပာေနတဲ့ ၂၁ ရာစုေခတ္ ျမန္မာအစိုးရဟာ ၁၉ ရာစုက ျမန္မာ ပေဒသရာဇ္ဘုရင္ တပါး ေလာက္ေတာင္မွ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းမီဒီယာကို လက္ကမ္းႀကိဳဆိုဖို႔ အခုအထိေတာင္ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဖူးလား လို႔ ေမးလိုပါတယ္။ ရဲရင့္ေသာ ျမန္ႏိုင္ငံသား သတင္းမီယာသမားမ်ား ပိုမိုမ်ားျပား ေပၚေပါက္လာပါေစဗ်ာ။
ေဇာ္မင္း
၁၃ ရက္၊ ေမလ၊ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္
မကၠဆီကိုႏုိင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ နည္းက် ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ရိွပါတယ္။ သမတဟာ ျပည္သူေတြရဲ့ မဲနဲ႔သာ သမတ ျဖစ္ခြင့္ ရိွပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ရိွတယ္ဆိုေပမယ့္ မကၠဆီကိုႏုိင္ငံဟာ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္မႈ ေဖာက္ကားမႈ ကေနတဆင့္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ မ်ားျပားလြန္းတာေၾကာင့္ လံုျခံဳမႈကင္းမဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံတႏုိင္ ငံလို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ မႏွစ္တုန္းကဆိုရင္ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေရာင္းဝယ္တဲ့ ကိစၥမ်ားကေန အၾကမ္းဖက္ လူ သတ္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တာမွာ လူေပါင္းႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ လမ္းေပၚမွာ ပစ္သစ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီလို အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ေၾကာင့္ ေသဆံုးရသူေတြထဲမွာ သာမန္ ျပည္သူေတြအျပင္ သတင္းစာနယ္ဇင္းသမားမ်ားလည္း
မကၠဆီကိုမွာ သတင္းမီဒီယာသမားေတြ ဘာေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္ခံရတာလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာ သူတို႔ဟာ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းေတြ၊ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အစိုးရအာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ ဂိုဏ္းေတြအၾကား လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ကိစၥေတြကို အမ်ားျပည္သူေတြသိေအာင္ ေဖာ္ထုတ္တင္ျပ ေရးသားတာေၾကာင့္ အၿငိဳးနဲ႔ အသတ္ ခံရတယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ မကၠဆီကို သတင္းသမားေတြအေနနဲ႔ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခိုက္ခံရျခင္
တခါ အာဖရိကတုိက္က အီရစ္ထရီးယားလို႔ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံမွာလည္း သတင္းသမားမ်ားကို အစိုးရအာဏာပုိင္ေတြက လက္ လြတ္စပါယ္ ဖမ္းဆီးႏိွပ္စက္ သတ္ျဖတ္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အီရစ္ထရီးယားႏုိင္ငံဟာ အီသီယိုပီးယားႏုိင္ငံနဲ႔႔ ကပ္ လွ်က္ တည္ရိွပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္က လြတ္လပ္ေသာ ေရႊကေလာင္ရွင္ဆုကိုရရိွခဲ့တ
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဒါဝတ္ အုိက္ဇက္ ဟာ ေထာင္အတြင္းကေန ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားသူငါ ရဲ့ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကေတာ့ အာဏာပုိင္ေတြက သူ႔ကို သတ္ျဖတ္ၿပီး အေလာင္းကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လုိ
ဒီမိုကေရစီ သက္တန္းႏုနယ္ေသးတဲ့ တုိင္းျပည္ေတြျဖစ္တဲ့ အေရွ႕ဥေရာပ ႏုိင္ငံတခ်ဳိ႕နဲ႔ အာဖရိကတုိက္က ႏုိင္ငံအခ်ဳိ႕မွာ သတင္းသမားမ်ားနဲ႔ ထုတ္ေဝသူေတြကိုယ္တုိင္ သတင္းစာေတြ၊ စာေစာင္ေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြကုိ ပံုမႏိွပ္ခင္မွာ ကိုယ့္ဟာကို ျပန္ၿပီးဆင္ဆာ လုပ္ၾကရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္ရသလဲဆိုေတာ့ အစိုးရအာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ေနတဲ့ စီးပြား ေရးလုပ္ငန္းေတြ အက်ဳိးစီးပြားေတြကို ေျပာင္က်က် ေဝဖန္ေရးသားလို႔ မရတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ဟာကို ႀကိဳၿပီး အႏၱရာယ္ကို ေရွာင္ရသလိုမ်ဳိး လုပ္ရတဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေကာ သတင္းမီဒီယာေလာကဟာ ဘယ္ေလာက္ လြတ္လပ္လာၿပီလဲဆိုတာ စူးစမ္းဖို႔ လိုလာပါ တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း အခုအထိ စာေစာင္ေတြ ဂ်ာနယ္ေတြဟာ ကုိယ့္ဟာကို ဆင္ဆာလုပ္ေနရေသးတဲ့ အေျခအ ေနကို ျဖတ္သန္းေနရဆဲပါ။ အစိုးရက သတင္းမီဒီယာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဥပေဒတရပ္ ထုတ္ျပန္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနပါတယ္။ သ တင္းမီဒီယာအတြက္ ဥပေဒသတ္သတ္ထုတ္ဖို႔ လိုမလိုဆိုတာ ဝုိင္းဝန္းစဥ္းစားၾကဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ေျပာလိုပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အဂၤလိပ္ေခတ္ကစလို႔ လက္ရိွတည္ရိွေနဆဲ ဥပေဒမ်ားဟာ အေတာ္ေလး လံုေလာက္ေနတာမို႔ မီဒီယာ ဥပေဒ ဆိုတာမ်ဳိးကို သီးျခားထပ္မံ ျပ႒ာန္းဖို႔ မလိုအပ္ဘူးလို႔ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားနဲ႔ ေရွ႕မီေနာက္မီ ဝါရင့္ စာနယ္ဇင္းသမား မ်ားက ဆိုထားပါတယ္။ မီဒီယာက အမွားတင္ျပမိရင္ က်ဴးလြန္မိရင္၊ သူတပါးကို နစ္နာေအာင္ ေဖာ္ျပမိရင္ တည္ဆဲ ဥပ ေဒေတြနဲ႔ တရားစြဲႏုိင္ပါတယ္။ မီဒီယာဥပေဒဆိုတာ သတ္သတ္မလိုပါဘူးလို႔ ထပ္ေျပာပါရေစ။
မၾကာေသးခင္ ဒီလ ေမလဆန္းတုန္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ ယူနက္စ္ကိုတို႔ ပူးေပါင္းၿပီး သတင္း မီ ဒီယာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အစည္းအေဝးႀကီးတခု က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ အေျခအေနသစ္အတြင္းက စိန္ေခၚမႈအသစ္မ်ားလို႔ ေခါင္း စဥ္ေပးထားတဲ့ အစည္းအေဝးႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ျပန္ၾကားေရး ဒုတိယဝန္ႀကီးက သတင္းသမားေတြအေနနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ မတူကြဲျပားတဲ့ အျမင္ေတြကို တင္ျပခြင့္ ရိွရမယ္လို႔ ေျပာၾကားပါတယ္။ အဲသလိုေျပာေတာ့ ဝမ္းသာရေတာ့လားေပါ့ေလ။ သို႔ေသာ္လည္း မိန္႔ခြန္းရဲ့ အပိတ္မွာေတာ့ ေရးတာေတာ့ေရး ဒါေပမယ့္ တုိင္းျပည္စည္းလံုး ညီၫႊတ္ေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသား အ က်ဳိးစီးပြားကိုေတာ့ မထိခုိက္ေစရဘူးလို႔ ဆိုျပန္ပါတယ္။ သတင္းမီဒီယာ လြတ္လပ္မႈကို ဖြင့္ေပးသေယာင္ေယာင္နဲ႔ ျပန္ ကန္႔သတ္ထားတဲ့ သေဘာမ်ဳိး သက္ေရာက္ေနတာ ျမင္ရပါတယ္။
အရင္အစိုးရလက္ထက္က ေျပာေျပာေနတဲ့ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီၫႊတ္ေရး မၿပိဳကြဲေရးဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကို မ်က္ေစ့ ထဲ ျပန္ေတာင္ျမင္လာမိတယ္။ ၿပိဳကြဲေအာင္လုပ္တဲ့သူ အေရးယူမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ Freedom of expression လြတ္လပ္စြာအျမင္ေတြကိုေဖာ္ထ
၁၉ ရာစုတုန္းက မႏၲေလးေနျပည္ေတာ္မွာ ရတနာပံုသတင္းစာ တည္ေထာင္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ မင္းတုန္းမင္းႀကီးက သ တင္းစာသမားေတြကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါတယ္။ ငါမေကာင္းရင္ ငါ့ကိုေရး၊ ငါ့မိဖုရား မေကာင္းရင္ မိဖုရားကိုေရး၊ မင္း သား မင္းသမီးေတြ မေကာင္းတာလုပ္ရင္လည္းေရး၊ နန္းေတာ္ထဲကို တံခါးမရိွ ဓားမရိွဝင္ေစ ထြက္ေစဆိုၿပီး မိန္႔ၾကားခဲ့ဖူး ပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ သက္ဦးဆံပုိင္ ပေဒသရာဇ္ ဘုရင္တပါး လက္ထက္မွာေတာင္ ဆင္ဆာျဖတ္တာေတာက္ တာ မရိွခဲ့ဘူးဆိုတာ ေထာက္ျပလိုရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေနျပည္ေတာ္က အစိုးရက ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေအာင္ ေဆာင္ ရြက္မယ္လို႔ ေျပာထားပါတယ္။ တဆက္ထဲမွာလဲ သတင္းမီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးဖို႔ကိစၥကို
ဒီမိုကေရစီ၊ ဒီမိုကေရစီလို႔ ေျပာေနတဲ့ ၂၁ ရာစုေခတ္ ျမန္မာအစိုးရဟာ ၁၉ ရာစုက ျမန္မာ ပေဒသရာဇ္ဘုရင္ တပါး ေလာက္ေတာင္မွ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းမီဒီယာကို လက္ကမ္းႀကိဳဆိုဖို႔ အခုအထိေတာင္ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဖူးလား လို႔ ေမးလိုပါတယ္။ ရဲရင့္ေသာ ျမန္ႏိုင္ငံသား သတင္းမီယာသမားမ်ား ပိုမိုမ်ားျပား ေပၚေပါက္လာပါေစဗ်ာ။
ေဇာ္မင္း
၁၃ ရက္၊ ေမလ၊ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္
No comments :
Post a Comment
မဂၤလာပါ။ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အားတစ္ခုေပါ့။