☣ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ဘလက္ေကာ္ဖီ ☣

ႏွစ္ခ်ိဳ႕ဘလက္ေကာ္ဖီ

ေႏြႏွင္းပန္းတို႔ ပြင့္လန္းခ်ိန္တြင္ လသည္ သာယာေသာ သေဘာရွိသည္။ ျငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္မႈထဲမွ ရထားဥၾသသံအခ်ိဳ႕ သဲ့သဲ့ညွင္းညွင္းၾကားရသည္။ အဆူညံဆံုးအသံကား နာရီလက္တန္၏ လႈပ္ခါခ်က္ျဖစ္သည္။အိမ္ေျမာင္စုပ္ထိုးသံကိုလည္း ရံဖန္ရံခါ ၾကားရသည္။ ေခြးအူသံအခ်ိဳ႕ ႏွင့္ ကားဘီးပြတ္သံအခ်ိဳ႕လဲ ထိုညတြင္ ေမွာ္ဝင္စားေလသည္။ခပ္ေဝးေဝးမွ ညွင္းသဲ့တိုက္ခတ္လာေသာေလ၏ ေအးစက္မႈသည္ ညကိုအသက္ဝင္ေစသည္။ ပိုးစိမ္းေကာင္ေလးမ်ား လမ္းမီးေရာင္ မွိန္မွိန္ေအာက္တြင္ အတံုးအရံုးတိုက္ပြဲက်ေနၾကသည္။ အသက္ရႈသံအခ်ိဳ႕ လဲျပိဳခ်ိန္မွာ ေဟာက္သံအခ်ိဳ႕က ၾကားကားဆြဲသည္။အိပ္စက္မည္ဟု မွိန္းရံုၾကံေနေသာ မ်က္စိအစံုက ေနာင္လာမည့္အာရုဏ္ကိုပဲ ေမွ်ာ္ေနသည္။အခ်ိန္သည္ ေရႊလ်ားေနေသာ္လည္း ၾကာသည္ဟု ထင္ရသည္။ေဆာင္းကူးေနေသာေၾကာင့္ သန္းေခါင္ညနက္မႈ ရွည္သည္။အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ညတစ္ည သံသယာလည္ဆိုေသာသီခ်င္းလဲ မဆိုခ်င္ေတာ့ျပီ။

အိုက္စပ္ပူေလာင္မႈကို ေရခဲေရျဖင့္ ေျမာခ်လို႔လဲမရ။ဗိုက္ထဲမွာလဲ တဂြီဂြိျဖင့္ စစ္ပြဲေတြျဖစ္ေနသည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူဖို႔ ညစာက်န္ေနတဲ့ ထမင္းၾကမ္းခဲကို ၾကက္ဥေၾကာ္ျဖင့္ ေပါင္းရမည္။ၾကက္ဥကို ညေနေဈးမွမဝယ္မိခဲ့။ဆီၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း တစက္ႏွစ္စက္သာသာ။ ဂစ္မီးဖိုကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့လည္း မီးတရွဲရဲွျဖင့္ ဘာတည္ရမွန္းမသိ။ကေယာင္ကတမ္းျဖင့္ ေရေႏြးေကာက္တည္လိုက္သည္။လက္ႏွစ္လံုးေလာက္ေရက အဆူေတာ့ျမန္သည္။ေကာ္ဖီပဲ ေမာ့ေတာ့မည္ဟုၾကံျပီး ေကာ္ဖီမႈန္႔ထည့္ေတာ့ ပုလင္းဝကခုန္ဆင္းလာတာ တမႈန္ႏွစ္မႈန္။ပုလင္းကိုေထာင္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းဝကေငးလိုက္ေတာ့ ဗလာနတၴိ။ဆူေနတဲ့ေရေႏြးကို အားနာလို႕ ေကာ္ဖီပုလင္းထဲ ေရေႏြးသြန္ျပီး က်င္းလိုက္သည္။ေရေႏြးကို ေကာ္ဖီေရာင္ေလးဆိုးျပီး သၾကားပုလင္းလွမ္းၾကည့္ျပန္ေတာ့။ပုရြက္ဆိတ္ေတြက သၾကားတစ္မႈန္ဆီ သူတို႕တြင္းထဲ သယ္သြားၾကသည္။သၾကားမပါေတာ့လည္း ဆီးခ်ိဳကင္းစင္တယ္ေပါ့။ဒီအတိုင္းပဲ ဘလက္စစ္စစ္ ေမာ့ခ်လိုက္သည္။ "ဂလု"။ဝင္ျပီးသား ေကာ္ဖီေရာင္ေရေႏြးေတြ ျပန္ခုန္ထြက္လာသည္။အရသာမဲ့ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေကာ္ဖီစစ္စစ္တခြက္ပါလား။

ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါဦးမည္။

Believe

ယုံၾကည္ခ်က္

ပိန္းပိတ္ေနတဲ့ အေမွာင္ထုထဲ
ငိုခ်င္းခ်သံေတြ ေတြ႔တယ္

ကခုန္ယိမ္းထိုးလိုက္ရတာမ်ား
(တကိုယ္လံုး)
ရစရာမရွိေအာင္ မည္းညစ္လို႔

ပံုေသနည္းေတြ ျငီးေငြ႔ျပီး
ဘူတာအိုထဲက ေျပးထြက္ခ်င္သူပါ

ကိုယ့္လိပ္ျပာလံုဖို႔
ေရွ႕ရႈရင္း
မေရြ႕တဲ့အၾကည့္တခ်က္နဲ႔
ပ်ံသန္းဖို႔
ေတြ....ေဝ.......
ေမ်ာ.......လြင့္.......လြင့္။

လင္းသင္

မွတ္ခ်က္။ ။၂၀၀၄ အာရုံ.......

Happy Birthday Ma Ngone

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေန႔ရက္ကေလးတစ္ရက္ေပါ့။ဒေဒြးေဘာ္ဒါ မငုံ (ကႏၱာရမိုးစက္မ်ား)ရဲ႕ ေမြးေန႔ေလ။


လာေရာက္ၾကသူေတြကေတာ့ မႏွင္း(ႏွင္းနဲ႔မယာ)၊ ညီမေလး ေကာင္းကင္(ေကာင္းကင္ရဲ႕သမီးပ်ိဳ)၊ ညီမေဇာ္(ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္)၊ အေဝးေရာက္ ညီမေလး DIM (ျဖဴစင္ၾကယ္ Angle Shaper)၊ အဘူဒါဘီက အမရာ(အမရာ)၊ ကိုၾကီးပီတာ(ကိုပီတာရဲ႕အေတြးပံုရိပ္)၊ ကိုဟန္(Dream of My Father)၊ ကိုျဖိဳး (လင္းၾကယ္ျဖဴ)၊ ညီေလးေဝယံ(ဟင္းခ်က္ျခင္းအႏုပညာ)၊ ညီေလးဗ်တ္ဇ (ပန္းပြင့္နဲ႔ယက္တဲ့ အိပ္မက္)၊ ဘေလာခ့္မေရးေပမယ့္ ဘေလာခ့္အလည္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္တို႔ခ်စ္စႏိုးေခၚၾကေသာ ဘၾကီမိုး (ကိုမိုးေဇာ္လြင္)၊ ဘၾကီးသာယာ(ကိုေက်ာ္သာယာျမင့္)၊ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ခ်မ္းလင္းေန တို႔ ဒေဒြးေမာင္ႏွမေတြ ဆံုညီစြာ အခ်ိန္တိတိက်က်ၾကီးကို တက္ေရာက္ အားေပးၾကပါတယ္ဗ်ာ။အလည္လာဖို႔ဖိတ္ထားတဲ့ ကမၻာအရပ္ရပ္မွ ျမန္မာဘေလာခ့္ဂါ ေမာင္ႏွမညီအကို မိတ္ေဆြမ်ား စံုစံုလင္လင္ျဖင္္ ခင္မင္စရာေကာင္းေသာ မငုံရဲ႕ ေမြးေန႔ေလးကို တက္ေရာက္ၾကပါတယ္။ အတီးအမႈတ္တူရိယာ စံုလင္စြာ နဲ႔ ဒေဒြးအဆိုေက်ာ္ Shania Dim (Shania Twain ရဲ႕ အေဖမတူ အေမကြဲ ညီမေလး Angle Shaper) က သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖပါတယ္။



ေမြးေန႔ကိတ္မုန္႔ကလည္း ကခုန္ျမဴးတူးစြာ လာေရာက္ၾကသူမ်ားကို ၾကိဳဆိုေနပါတယ္။



မငုံအတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ပါ။ ျပန္သြားမွ ဖြင့္ၾကည့္ေနာ္ မငုံေရ။



ၾကြက္ျဖဴေလးကလည္း သူတပိုင္တႏိုင္ ေရာက္လာပါတယ္။



ဘဝလမ္းခရီးမွာ ေရႊထီးမေဆာင္းရေသးဘူးဆိုလို႔ မငုံေဆာင္းရေအာင္ ေရႊထီးလက္ေဆာင္ပါ။



ေရႊေရာင္ထီးလွလွေလးနဲ႔ မငုံ ပါ။



ၾကြေရာက္လာၾကတဲ့ မိတ္ေဆြသဂၤဟအေပါင္းမ်ားလြန္းလို႔ ေမြးေန႔ကိတ္မေလာက္ရင္ အပိုေဆာင္ထားတာ အားမနာတမ္းစားၾကေနာ္။ခင္မင္စရာရွမ္းတိုင္းရင္းသူေလး မငုံရဲ႕ႏိုဝင္ဘာ ၂၄ေန႔ ေမြးရက္မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီသည့္တိုင္ ေရႊထီးေဆာင္းႏိုင္သူေလး ျဖစ္ပါေစဗ်ာ။







ခ်မ္းလင္းေန

နံနက္ခင္းကို လွေစျခင္း

နံနက္မိုးေသာက္
အလင္းေရာက္တဲ့အခါ
ဂုဏ္ေတာ္တရားနဲ႔
ေမတၱာပြားျပီး
ေတာင္းဆုေခၽြျပဳ
ပတၱိဒါန ေဝစုခ်လိုက္မယ္
ဆိုရင္.......
နံနက္ခင္းကို လွေစျခင္းပါပဲ။

ေကာင္းေသာ နံနက္ခင္းပါခင္ဗ်ာ။ မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ။ Good Morning ဆိုတဲ့ စကားလံုးလွလွ စကားေလးတစ္ခြန္းဟာ ၾကီးငယ္အလတ္ လူသားတို႔ႏႈတ္ဖ်ားဝယ္ ေရပန္းစားအသံုးမ်ား၍ ေခတ္စားေနေသာ စကားတစ္ခြန္းျဖစ္ေနပါသည္။

ေကာင္းေသာနံနက္ခင္းဆိုသည္မွာ "အဘယ္နည္း" ဟုေမးခြန္းတစ္ခု မွတ္တမ္းျပဳစရာရွိေပသည္။ ထိုေမးခြန္းကို စာဖတ္သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္ သံုးသပ္ၾကရန္ စာေရးသူက တင္ျပလိုပါသည္။

စာေရးသူတို႔ သာသနာ့အလုပ္ အားထုတ္ၾကရာ ဆ႒သဂၤ ီတိပုစာၦက၊ အဂၢမဟာပ႑ိတ ႏိုင္ငံေတာ္ ၾသဝါဒစရိယ ကမၻာ့ သာသနာျပဳ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ၾကီး သီတင္းသံုးစံေပ်ာ္ သာသနာျပဳေတာ္မူခဲ့သည့္ "မဟာစည္သာသနာ့ ရိပ္သာ႒ာနခ်ဳပ္"၌ ရဟန္းအမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး သီလရွင္ ေယာဂီအားလံုး တို႔သည္ နံနက္သံုးနာရီတိတိ အိပ္ရာမွ ထၾကရသည္။ေလးနာရီအေရာက္ မိမိတို႔ဆိုင္ရာ ဓမၼာရုံကို သြားၾကရသည္။

ရဟန္းေယာဂီႏွင့္ အမ်ိဳးသားေယာဂီမ်ားသည္ စံေက်ာင္းေတာ္ေအာက္ထပ္၊သီလရွင္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးေယာဂီမ်ားက ဖလ္ယဥ္ဓမၼာရုံသို႔ အေရာက္သြား၍ ေလးနာရီမွ ငါးနာရီအထိ တရားရႈမွတ္ၾကရေပသည္။အရုဏ္ဦးမို႔ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ျပီး သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ အခ်ိန္ကေလးဝယ္ ႏွစ္ရာေက်ာ္မွ်ေသာ ေယာဂီသူေတာ္စဥ္တို႔၏ တရားထိုင္အျပီးမွာ ၾကားရသူတို႔ စိတ္ႏွလံုးကို ၾကည္ႏူးရႊင္ျပံဳးေစႏိုင္သည့္ အသံသာသာတစ္ခု ညီညီညာညာ ေပၚထြက္ခဲ့ေလျပီ။ ထိုအသံသည္ ကိေလသာကင္း ေကာင္းေသာရနံသင္းသည့္ ဓမၼသံ ျဖစ္ပါသည္။

နံနက္ခင္းကာလမို႔ ေအးျမလွတဲ့ ေလေျပေလညွင္းေလေတြကို ရႈရႈိက္ရတာဟာလည္း စိတ္ေရာကိုယ္ပါ လန္းဆန္းမႈကိုရရွိေနပါသည္။တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္မႈကို ႏွစ္ရာေက်ာ္ေသာ ေယာဂီတို႔ရဲ႕ ဓမၼသံစဥ္တို႔က မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာၾကီးမွသည္ သတၱေလာကၾကီးဆီသို႔ အရုဏ္ဦးမွသည္ နံနက္ခင္းဆီသို႔ အလွတရားမ်ားျဖင့္ က်က္သေရ မဂၤလာအေပါင္း ခေညာင္းလို႔
လွပေစပါသည္။ေရွးဦးစြာထြက္ေပၚလာေသာ ဓမၼသံစဥ္သည္ကား ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို အာရုံမွာပံုေဖာ္၍ ရွိခိုးျခင္းဟူေသာ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားစီစဥ္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျပည့္စံုေသာ

"ၾသကာသ၊ ၾသကာသ၊ ၾသကာသ၊ ကာယကံ ဝစီကံ မေနာကံတည္းဟူေသာ အျပစ္ခပ္သိမ္း ပေပ်ာက္ျငိမ္း၍ အသက္ရွည္စြာ အနာမဲ့ေရး ရန္ေဘးကင္းေၾကာင္းေကာင္းမႈမဂၤလာ ျဖစ္ပါေစျခင္း အက်ိဳးငွာ ဘုရားရတနာ၊ တရားရတနာ၊ သံဃာရတနာ တည္းဟူေသာ ရတနာျမတ္သံုးပါး၊ ဆရာသမားတို႔ကို အရိုအေသ လက္အုပ္မိုး၍ ရွိခိုးပူေဇာ္ ဖူးေျမာ္မာန္ေလ်ာ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ အရွင္ဘုရား"

ဆိုသည့္ဘုရားရွိခိုး ပူေဇာ္သံျဖစ္ေပသည္။ညီညီညာညာ ႏွင့္ ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ ဘုရားရွိခိုးသျဖင့္ နံနက္ခင္းကို အလွဆင္လိုက္ၾကပါသည္။မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရား စီစဥ္သည့္ ဘုရားရွိခိုးသည္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္သူ၊ နာယူသူတို႔အတြက္ ရြတ္ဆိုလို႔ ေကာင္းသည့္အျပင္ အဓိပၸါယ္ကလဲ စံုလင္ျပည့္ဝလွပါသည္။

ေဖာင္းပိန္အစရွိတဲ့ ထင္ရွားေပၚရာ ေပၚလာသမွ်ေတြကို အျမဲမျပတ္သတိကပ္လွ်က္ တစ္နာရီၾကာ ထိုင္ျပီး ရႈမွတ္ရသည့္ သတိပ႒ာန္ ဝိပႆနာတရားတို႔ျဖင့္ ရတနာသံုးစံု အျမတ္ဂုဏ္ကို ယံုၾကည္ျမတ္ႏိုး လက္ဆံုမိုး၍ ပူေဇာ္ၾကပါသည္။

"ဣမာယ ဓမၼာႏု ဓမၼပဋိပတၱိယာ ဗုဒၶံ ပူေဇမိ။
ဣမာယ ဓမၼာႏု ဓမၼပဋိပတၱိယာ ဓမၼံ ပူေဇမိ။
ဣမာယ ဓမၼာႏု ဓမၼပဋိပတၱိယာ သံဃံ ပူေဇမိ။

ဣမာယ ဓမၼာႏု ဓမၼပဋိပတၱိယာ - မဂ္ေလးတန္၊ ဖိုလ္ေလးတန္နိဗၺာန္ဟု ဆိုအပ္ေသာ ဤေလာကုတၱရာ တရားကိုးပါးအား ေလ်ာ္ေသာက်င့္ဝတ္ ပဋိပတ္ျဖင့္ ဗုဒၶံ - ျမတ္စြာဘုရားကို။ ဓမၼံ - မဂ္ေလးတန္၊ ဖိုလ္ေလးတန္ နိဗၺာန္ ဟုဆိုအပ္ေသာ တရားေတာ္ျမတ္ကို။ သံဃံ - မဂၢဠာန္ေလးေယာက္၊ ဖလဠာန္ေလးေယာက္ ဟုဆိုအပ္ေသာ ရွစ္ေယာက္ေသာ အရိယာ သံဃာေတာ္ျမတ္ႏွင့္တကြ ယခုရွိေတာ္မူၾကေသာ သမၼဳတိ သံဃာေတာ္ျမတ္ကို ပူေဇမိ ပူေဇာ္ပါ၏ အရွင္ဘုရား" ဟု ညီညီညာညာ ရိုေသစြာ ပူေဇာ္ၾကလွ်က္

"ဣဒံေမ ပုညံမဂၢမလဥာဏႆပစၥေယာေဟာတု။

ဘေႏၱ၊ အရွင္ဘုရား။ေမ၊ တပည့္ေတာ္တို႔၏။ ဣဒံပုညံ၊ ဤသို႔ ယေန႔ျပဳအပ္ေသာ ဒါနကုသိုလ္၊ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ သီလကုသိုလ္၊ ပြားမ်ားအပ္ေသာ ဘာဝနာကုသိုလ္၊ တရားနာရေသာ ဓမၼႆဝနကုသိုလ္သည္။ မဂၢဖလဥာဏႆ၊ တပည့္ေတာ္ ေတာင့္တအပ္ေသာ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္၏။ ပစၥေယာ၊ ရေၾကာင္းေရာက္ေၾကာင္း ေက်းဇူးျပဳေသာ အကူအညီ အေထာက္အပံသည္။ ေဟာတု၊ျဖစ္ပါေစသတည္း။" ဟုေသာ ေကာင္းမႈျဖင့္ ေတာင္းဆု ေခၽြၾကျပန္သည္။

တဆက္တည္းမွာပင္-
"ဣမံေနာ ပုညဘာဂံ သဗၺသတၱာနံ ေဒမ။

ဣမံပုညဘာဂံ၊ ဤသို႔ ယေန႔ယခု တပည့္ေတာ္တို႔ တစ္စု၏ ျပဳစုပြားမ်ား နာၾကားရေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ အဖို႔ဘာဂကို။ သဗၺသတၱာနံ၊တရားနာေဖာ္နာဖက္၊ တရားအားထုတ္ေဖာ္၊ တရားအားထုတ္ဖက္ ျဖစ္ၾကကုန္ေသာ ေယာဂီအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းမ်ားႏွင့္တကြ မိခင္ဖခင္ ေက်းဇူးရွင္တို႔ကို အစထား၍ သံုးဆယ္တစ္ဘံု လံုးစံုမ်ားစြာ သတၱဝါမွန္သမွ် အနႏၱတို႔အား။ ေဒမ၊ ရေစယူေစ အမွ်ေပးေဝပါကုန္၏။" ဟူ၍ နတ္ျဗဟၼာ လူတစ္ေဖာ္ ျမတ္သာဓု ေခၚၾကေစရန္ အမွ်ေပးေဝ ၾကျပန္ပါသည္။

တစ္နာရီၾကာထိုင္ျပီး ရႈမွတ္လို႔ရတဲ့ သမာဓိအရွိန္တို႔ျဖင့္ မေနာကံႏွင့္ရင္း၍ ဝစီကံေျမာက္ ေမတၱာဓာတ္ေတြ ပို႔လႊတ္လို႔ ေနၾကျပန္သည္။

"အမွ်ရၾက၍ခ်မ္းသာၾကပါေစေသာ္။ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းျငိမ္းၾကပါေစေသာ္။ေၾကာင့္ၾကခပ္သိမ္း ကင္းျငိမ္းၾကပါေစေသာ္။ စိုးရိမ္ခပ္သိမ္း ကင္းျငိမ္းၾကပါေစေသာ္။စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာႏွင့္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ေကာင္း
ပဋိပတ္တို႔ကို က်င့္ၾကံၾကိဳးစာ ပြားမ်ားအားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစေသာ္"
ဟူ၍ ေမတၱာဓာတ္ေတြ ျဖန္႔ေဝလိုက္ၾကပါသည္။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့
"ဤသို႔ျပဳရ ျမတ္ပုညေၾကာင့္ ခ်မ္းျမေအးၾကည္ ေဘးမဲ့မည္သည္ ေရႊျပည္ထုတ္ေျခာက္ လမ္းမေကာက္ပဲ ေရာက္ရပါလို ထိုထိုဘဝ က်င္လည္ရလည္း ဒုကၡေဘးဒဏ္ ရန္မာန္အေပါင္း မေကာင္းဟူသမွ် မေတြ႕ရပဲ သဗၺဣစာၦ မဂၤလာကို ရြယ္ကာတတိုင္း ရေစေသာ္။
ယေန႔ယခု ျပဳျပဳသမွ် ျမတ္ဘာဂကို မိဘဆရာ မ်ိဳးသဟာႏွင့္ ကိုယ္မွာေစာင့္ၾကပ္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က အရင္စ၍ ရိွသမွ်လံုးစံု ဘံုသံုးဆယ့္တစ္ ျဖစ္ျဖစ္သမွ် ေဝေနယ်တို႔ ရၾကပါေစ ေပးငွေဝသည္ မ်ားေတြ သာဓုေခၚေစေသာ္....... အမွ်.....အမွ်.....အမွ်.......ယူေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ့။
သာဓု...သာဓု....သာဓု"
ဆိုတဲ့ စကားသံုးလံုးက ေနရာယူလိုက္ပါသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ Good Morning ျဖစ္ၾကေစရန္ မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာမွ ႏွစ္ရာေက်ာ္ေသာ ေယာဂီ သူေတာ္စင္တို႔က နံနက္ခင္းကို အလွဆင္လိုက္ၾကပါသည္။ရတနာသံုးတန္ ကံႏွင့္အက်ိဳး အားကိုးယံုၾကည္ သူေတာ္စင္တို႔၏ နံနက္ခင္းကို လွေစေသာ ဓမၼသံစဥ္သည္ သာယာခ်မ္းေျမ႕
လွတာမို႔ တစ္သက္မေမ႔ႏိုင္စရာ ၾကည္ႏူးဖြယ္ တစ္ခုပါပဲ။ အသံအားလံုးတြင္ ႏွႈိင္းယွဥ္စရာ ထပ္တူျပဳစရာ ဓမၼသံစဥ္ေလာက္ ေကာင္းတာ ဘယ္အခါ ဘယ္ေနရာမွ မရွိပါဘူး။ နံနက္ခင္းကို ဓမၼသံစဥ္ျဖင့္ လွပေစ၍ ျငိမ္းခ်မ္းေရးတရားရိပ္ဝယ္ ေပ်ာ္ပိုက္ႏိုင္ၾကပါေစေၾကာင္း စာစီေပါင္းလို႔
တင္ျပလိုက္ရပါသည္။

တကၠသိုလ္ေမာင္ခ်စ္

(ခြင့္တလအျပန္ အခ်ိန္ေလးရလို႔ မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာခြဲ သဓၶမၼရံသီရိပ္သာ၌ ရဟန္းခံ တရားအားထုတ္ရင္းမွ တရားဓမၼသင္ျပေပးေသာ ဆရာေတာ္ အရွင္ဝိစိတၱာနႏၵ (ဓမၼာစရိယ၊ B.A, B.Sc, Dip in English) အားရွိခိုးပူေဇာ္ဂုဏ္ျပဳရင္း တရားအလႈေတာ္ျမတ္ကိုကုသိုလ္ျပဳအပ္ပါသည္။
ခ်မ္းလင္းေန)

ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါဦးမည္။

စိတ္ေျဖေဆး

လူတိုင္းလူတိုင္းစိတ္ရွဳပ္လာရင္၊ စိတ္ညစ္လာရင္ ဘာေတြလုပ္ၾကလဲ။ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕က သီခ်င္းေတြ ေအာ္ဆိုပစ္တယ္။တခ်ိဳ႕က် အိပ္ေဆးေသာက္အိပ္ပစ္္တယ္။ တခ်ိဳ.ကအရက္ေသာက္တယ္။တခိ်ဳ႕က အပင္စိုက္တယ္။တခ်ိဳ႕ကေအာ္ငိုတယ္။ လူေတြအားလံုးဟာ စိတ္ေျပေစဖို႔တခုအတြက္နဲ႔ ကိုယ္႔စိတ္ထင္ရာ၊ ကိုယ္စိတ္ေျပရာလုပ္တတ္ၾကတယ္။

ခင္ဗ်ားေရာ စိတ္ညစ္ရင္ဘာေတြလုပ္လဲ။ကၽြန္ေတာ္လား။အင္းငယ္ငယ္ကေတာ့ အိမ္မွာေရထဲတဲ့ ရာ၀င္အိုးထဲေခါင္းစိုက္ျပီး စိတ္ရွိလက္ရိွ ေအာ္ျပစ္တယ္။အခုေတာ့ အဲဒီအိုးေတြလဲ ကြဲသြားပါျပီ။အသံျပာၾကီးရဲ႕ေအာ္သံေတြ မခံႏိုင္လို႔။ အေတာ္ၾကီးေတာ ့အရက္ေသာက္ၾကည့္တယ္။အေတာ္အတန္လဲ ေသာက္ခဲ့ပါတယ္။ကိုယ့္စိတ္ေၾကာင့္ လဲပါတယ္။ ေကာင္းတယ္လို႔ စိတ္မွာထင္မိလို႔ပါ။စိတ္ေျပမယ္ထင္တဲ့ အယူေၾကာင့္လဲပါပါတယ္။အခုေတာ့ အလိုေနရင္းျပတ္သြားတယ္။ ေသာက္ခ်င္စိတ္သိပ္လဲ မရွိေတာ့လို႔ပါ။မယုံဘူးဆိုလဲ စာဆက္ဖတ္ရေအာင္ ေလာေလာဆယ္ ယံုေပးထားပါ။

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ညီအစ္ကိုလို အရမ္းရင္းရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ သူစိတ္ညစ္လာရင္ ဘုရားစင္ေရွထိုင္ျပီး တရားထိုင္တယ္။သူက စိတ္ညစ္ရင္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ေန႔စဥ္တရား ထိုင္တာပါ။ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ သူရဲ႕အေျခအေနကို အျမဲေလ႔လာၾကည္တယ္။ကၽြန္ေတာ္ သူနဲ႔စသိထဲက သူဆီမွာ ေဒါသထြက္တယ္ဆိုတာ မျမင္သေလာက္ပဲ။ သူမိသားစုေတြလဲ ဒီလိုပဲ။သူတို႔စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းျပီး စိတ္ညစ္ဖူးတာမေတြ႔သေလာက္ပါပဲ။ သူက ကၽြန္ေတာ္ကိုေတြ႕တိုင္း တရားထိုင္ဖို႔ပဲ အျမဲတိုက္တြန္းပါတယ္။အခုအခ်ိန္ထိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က တရားထိုင္ဖိုဆိုတာေ၀လာေ၀း။ ဘာသာေရးဆိုတာ ဘုရားရိွခိုးတာကလြဲရင္ ဘာမွမသိ။

ငယ္ငယ္က အိမ္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေမေမက တရားအျမဲထိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ညီအစ္ကိုကိုလည္း တရားထိုင္ခိုင္းပါတယ္။အဲဒီတုန္းက ေမေမက တရားထိုင္ျခင္းအက်ိဳး၊ ဘာေၾကာင့္တရားထိုင္ရတယ္ ဆိုတာေတြကိုေျပာျပဘူးတယ္။ေမေမက အဘိဓမၼာေအာင္ ထားတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီတုန္းက ကေလးအရြယ္ စထိုင္ကာစဆိုေတာ့ တရားထိုင္တယ္ဆိုေပမယ့္ မွတ္တဲ့အသိၾကာၾကာ မထိန္းႏိုင္ပါဘူး။ စိတ္ေတြက ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ ေလွ်ာက္ျပန္႔လႊင့္ေနတာပဲ။တရားထိုင္ဖို႔မေျပာနဲ႔ ထိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ကေလးျဖစ္ေအာင္ကို အေတာ္အားယူရပါတယ္။ေဆာ့မယ္၊ကစားမယ္ ဆိုတဲ့စိတ္ကပဲသန္ေနတာ။

ဒါေပမယ့္ဗ် အဲဒီတုန္းက ငယ္တဲ့အရြယ္လဲျဖစ္၊ အကုသိုလ္ေတြကလဲ နည္းဆိုေတာ့ကာ ေ၀ဒနာဆိုတာ သိပ္မျဖစ္ေပၚဘူး။တခါတေလ စိတ္၀င္တစား မွတ္အားေကာင္းတယ္ဆိုရင္ အၾကာၾကီးကိုထိုင္ႏိုင္တယ္ဗ်။ အခုေတာ့ လူေလာကရဲ႕အေမွာင္ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေနတာေၾကာင့္ရယ္၊ ေလာဘေတြ၊ ေဒါသေတြ၊ စိတ္ညစ္တာေတြ ေၾကာင္႔ တရားမွတ္ရင္ ေ၀ဒနာေတြပိုေပၚပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕တရားျပဆရာတစ္ဦးကို ဒီအေၾကာင္းေလွ်ာက္ေတာ့ ဆရာက လူေလာကၾကီးရဲ႕ အတြင္းဘက္ေရာက္ေရာက္လာေလ၊ ေလာဘမီး၊ ေဒါသမီး၊ ေမာဟမီးေတြမ်ားလာေလေလပဲ။ ဒါေၾကာင့္ တရားထိုင္တဲ့အခါ ေ၀ဒနာေတြကတိုးတိုးလာတာတဲ့။ဒါေတြကိုပဲ ဆက္ရွဳတဲ့။ဒါကတရားထိုင္တုန္း ခဏဗ်။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ေတာ့ တရားထိုင္ျခင္းျဖင့္ အရင္ကေဒါသ အရမ္းၾကီးခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အေတာ္အတန္ကို ထိန္းႏိုင္လာပါတယ္။အလုပ္ဆိုရင္လည္း အေတာ္အတန္ကိုေခ်ာေမြ႔ပါတယ္။အတိုက္အခံလဲ နည္းလာပါတယ္။ စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတာ မရွိသေလာက္ပါ။ စိတ္ညစ္တာမရွိေတာ့ဘူးလ႔ို ဆိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ညစ္စရာေတြ႔လည္း သိပ္တုန္လႈပ္မႈမရွိတာပါ။

စိတ္ညစ္လာတယ္၊ စိတ္ရႈပ္စရာ ၾကံဳလာျပီဆိုရင္ ဘုရားကိုစိတ္ဝယ္မွန္းျပီး ရသမွ် ဘုရားစာထိုင္ရြတ္ပါတယ္။ တရားထိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ လက္တေလာမရွိေသးဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ဒီလို ဘုရားစာရြတ္ဖတ္တာဟာ ေလာေလာဆယ္ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ စိတ္ေဝဒနာေတြ သက္သာဖို႔ ကုစားလိုက္သလိုပါပဲ။ စိတ္ျငိမ္ေလာက္ျပီလ႔ိုထင္ေတာ့မွ တရားထိုင္ပါတယ္။ဘာျဖစ္လို႔ စိတ္ညစ္ေနတုန္း စစျခင္းတရားမထိုင္တာလဲဆိုရင္ တရားထိုင္ေနစဥ္ ရႈမွတ္တဲ့စိတ္အေပၚအာရုဏ္မေရာက္ပဲ စိတ္ေတြက မူလညစ္ေနတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြဆီကိုပဲ ထပ္တဝဲဝဲေရာက္သြားလို႔ပါ။ကၽြန္ေတာ့္ရဲ စိတ္တည္မႈအာရုဏ္ႏုေသးလို႔လဲျဖစ္ပါတယ္။ၾကာရွည္စြာ တရားထိုင္ဖူးတဲ့သူေတြ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီလိုျဖစ္မယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။

အဲဒီလို တရားထိုင္ရႈမွတ္လိုက္ေတာ့ ညစ္ေနတဲ့စိတ္ေတြေျပေျပာက္ျပီး ပင္ကိုမူလစိတ္အဆင္ေလးဟာ အျမဲတေစၾကည္လင္လာပါတယ္။ တရားထိုင္လိုက္ျခင္းျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ဆိုရင္ ယခင္က ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆိုေပမယ့္ မိရုိးဖလာကိုးကြယ္သလိုပဲရွိခ့ဲတာ (နက္နဲမႈမရွိခဲ့သလိုပါ။ အခုကၽြန္ေတာ္ဆိုရင္ ဗုဒၶဘုရားဟာ အတုမရွိေသာဘုရားရွင္ျဖစ္ျပီး မိမိကိုယ္တိုင္ ဗုဒၶဘာသာအေပၚ ပိုမုိသက္၀င္ယံုၾကည္လာပါတယ္။ အရာရာစဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္လာႏိုင္တယ္လု႔ိ ကိုယ္ကိုယ္ယံုၾကည္လာတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာဖူးသေလာက္ဆို တရားထိုင္တယ္ဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာတစ္ခုထဲရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ခရစ္ယာန္သာသနာမွာေရာ(အထူးကျဖင့္ ရိုမန္ကတ္သလစ္မွာပါ)၊ မူစလင္ဘာသာေရာ(ဒူဘိုင္းႏိုင္ငံသား မူစလင္ဘာသာေရးဆရာတစ္ေယာက္ဆီက သိတာပါ။သူက ဗုဒၶဘာသာတရားထိုင္နည္းနဲ. ေယာဂအေၾကာင္းလာေဆြးေႏြးလိုပါ။) သူ႔နည္းသူဟန္နဲ႔ရိွၾကပါတယ္။

တကယ္တမ္း တရားထိုင္တယ္ဆိုတာ စိတ္ကို ေလ့က်င့္ေပးတာပါ။ဘုရားစတင္က်င့္ၾကံခဲ့တာ အာနာပါနေပါ့။ တကယ္ဆိုအာနာပါနဆိုတာ ဟိႏၵဴေယာဂက်င့္စဥ္တစ္မ်ိဳးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုခ်င္တာက တရားထိုင္တယ္ဆိုတာ အရမ္းေကာင္းတဲ့အေလ့အက်င့္တစ္ခုပါ။ စျပီးထိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ (အၾကံေပးတာပါ။မိမိသင့္ေတာ္သလို ထိုင္လို႔ရပါတယ္။) ဝင္ေလထြက္ေလဆိုတဲ့ အာနာပါနက စရင္ေကာင္းမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ထင္တယ္လို႔ဆိုရျခင္းကတရားထိုင္သက္ႏုတဲ့ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ေကာင္းမယ္လို႔ထင္တယ့္ နည္းေတြအမ်ားၾကီးထဲက ကၽြန္ေတာ္စထိုင္တဲ့နည္းေလးမို႔ အၾကံေပးတာပါ။ မိမိသန္ရာသန္ရာကိုရႈပါ။ ေနာက္မွတ္အားေကာင္းလာျပီဆိုမွ ဝိပႆနာနည္းလမ္းကိုရႈပါ။ တဆင့္ျခင္း တက္လွမ္းတဲ့သေဘာပါ။

တရားထိုင္ျခင္းရဲ႕ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ ကေတာ့ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ပါ။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အခုေလာေလာဆည္ စိတ္ညစ္တာေတြေျပေအာင္ ေဆြးေႏြးအၾကံေပးတာမို႔လို႔ တရားထိုင္ဖို႔ သက္သက္သာရည္ရြယ္ျပီး ေရးရတာပါ။ကၽြန္ေတာ္တ႔ိုက ဗုဒၶသာသနာေျမနဲ႔ ေဝးရာေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနရသူေတြဆိုေတာ့ ဘာသာေရးႏႈိးေဆာ္မႈေလးေတြရွိမွ ဘုရားရွိခိုး၊ တရားထိုင္တာေလးေတြလုပ္ျဖစ္ၾကမွာမို႔ပါ။

ကိုယ့္အရပ္ကိုယ့္ေဒသမွာဆိုရင္ ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ရင္း ဆရာေတာ္ေတြ ေဟာၾကားတဲ့တရားေတာ္ေတြကို နာၾကားရင္း ဘာသာေရးနဲ႔ အဆက္မျပတ္သိပ္ မရွိလွပါဘူး။ ဒီလိုႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာဆိုရင္ တခါတေလ တရားေခြေလး ဘာေလးနာခ်င္ရင္ေတာင္မွ ကိုယ္အနီးနားက အျခားဘာသာျခားေတြကို အားနာေနရေသးတယ္။ နားၾကပ္တပ္ျပီးနာရ၊ MP3စက္ကေလးေတြထဲ ထည့္နာရနဲ႔အဆင္ေျပသလို ဘာသာေရးေတြ လုပ္ေနၾကရတာပါ။ဘုရားစာရြတ္ရင္၊ ဘုရားရွိခိုးရင္လဲ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနေကာင္းမွ ရြတ္ရ၊ရွိခိုးရတာ။ ဒီလိုေရးတာ အဆင္မေျပသူတဲ့ေတြ သိၾကမွာပါ။ဗုဒၶဘာသာဝင္ အခ်င္းခ်င္းေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့။ဒါေတာင္ ဘာသာေရးလုပ္သူေတြပါဦးမွ။

ဘယ္လိုပင္ အဆင္မေျပမႈေတြရွိပါေစေလ ကိုယ္ရဲ႕စိတ္က ဘာသာေရးကိုျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ ရည္သန္ထားရင္ ဘယ္အေျခအေနမ်ိဳးမဆိုျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားေတာင္ အေနာင့္အယွက္ေတြၾကားက ဘုရားျဖစ္ရန္ရည္သန္လို႔ ဘုရားပြင့္ခဲ့ျပီးျပီပဲ။ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ ဘာသာေရးလုပ္မယ္၊ လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ဆႏၵက တကယ္လုပ္ရင္အဟုတ္ျဖစ္ပါတယ္။အခုဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာ တရားစခန္းရိပ္သာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားဖြင့္လွစ္ေနျပီဆိုတာ လူအေတာ္မ်ားမ်ားသိေနၾကပါျပီ။

ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက တရားထိုင္တာကို သိျပီး တရားထိုင္ဖို႔ေမ့ေနတဲ့ မိတ္ေဆြေတြအတြက္ေရာ၊ မသိေသးတဲ႔သူေတြအတြက္ေရာ “အသိ၊ သတိ” ရေစခ်င္ပါတယ္။ စိတ္ညစ္ရုံနဲ႔ တရားထိုင္ဖို႔သာမက ရတဲ့အခ်ိန္တိုင္း၊ ရသမွ်အခြင့္အေရးတိုင္း တရားထိုင္ေပးၾကပါ။အခုဆို ဆရာေတာ္အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း တရားထိုင္ဖို႔ စာေတြေရး၊ တရားေတြေဟာျပီး လႈံေဆာ္ထားၾကပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကုသိုလ္တရပ္အေနနဲ႔ ေဆြးေႏြးတာပါ။မိတ္ေဆြအေပါင္း တရားထိုင္ဖို႔ သတိရသြားသူေတြေရာ၊ အသိရသြားသူေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ကုသိုလ္ျပဳ တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္အပ္ပါသည္ခင္ဗ်ား။

ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါဦးမည္။

ရွန္ဘဲလားအိပ္မက္

The Earthly Paradise (Garden of Eden)

မိုးျပာေရာင္ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ့ၾကီးျပီး တျဖည္းျဖည္းေရြ႕လ်ားေနတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြကိုေငးေမာရင္း ပိတ္ေလွာင္မြန္းက်ပ္ေနတဲ့စိတ္ေတြကို ခိုင္မာစြာရပ္တည္ေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲကေန တဆင့္ျပီးတဆင့္ လႊင့္ယူထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ခဏတာေလာက္ မင္းတို႔ေတြ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ယူလိုက္ၾကပါဦး။စကၠန္႕ႏွင့္အမွ် မရပ္မနား တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရေသာ သူတို႕ေတြကို ကမၻာေျမၾကီး၏ဆြဲငင္အားထဲကေန ရံုးထြက္ျပီး ေျခဦးတည့္ရာကို သြားသြားလာလာျပဳၾကေပဦးေတာ့။မေမ်ာ္လင့္ထားေသာ ျဖစ္အင္ေတြကို သြားေရာက္ေတြဆံုျပီး အေတြအၾကံဳသစ္ေတြ ဖန္ဆင္းၾကေပဦးေလာ့။သင္တို႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြေဟာင္းခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို ေခတၱမွ် ေၾကာခိုင္းျပီးသြားၾကေလ။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ဧဒင္ဥယ်ာဥ္”တဲ့ အဝင္ဝဆိုင္းဘုတ္က ေရးထားတာကိုဖတ္ျပီး သူရဲ႕ေျခလွမ္းေတြက အဲဒီဘက္ကို ဦးတည္ျပီးသြားခ်င္ေနတယ္။အထဲမွာ ဘာေတြရွိေနလိမ့္မလဲဆိုတာကို သူဘာေၾကာင့္မ်ား သိခ်င္ေနမိပါလိမ့္။ကမၻာဦးလူသား အာဒံနဲ႔ ဧဝကိုပဲေတြ႔မလား။ဒါမွမဟုတ္ ပန္းသီးပင္လိုေခၚေဝၚသမုတ္ထားတဲ့ ကမၻာဦးအဆိပ္ပင္ေတြကိုပဲေတြ႕မလား။ဒိုင္ႏိုေဆာ၊ ထရိုင္ႏိုေဆာဆိုတဲ့ ေရွးဦးအေကာင္ၾကီးေတြပဲရွိေနလိမ့္မလား။ ေက်ာက္ေခတ္လို႔ လက္ရွိ အီးေခတ္လူသားေတြ အမည္နာမျပဳထားတဲ့ ပရိုင္းမိတ္ေတြခ်ည္းပဲ ရွိေနၾကမလား။ဒီလို သို႔ေလာသို႔ေလာအသိနဲ႔ လက္မွတ္မဝယ္လိုက္ရပဲ သူအလိုလို ဝင္ေပါက္တံခါးမွ ျဖတ္သန္းသြားပါသည္။အထဲေရာက္ေတာ့လဲ ဘယ္အခ်င္းအရာကိုမွ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ေတြ႔ရပဲ ပိန္းပိတ္ေအာင္ျဖစ္ေနတဲ့ ျမဴခိုးေငြ႕ေတြကိုသာ ေတြ႔ရတယ္။(မ်က္မွန္တတ္ထားေတာ့ ေရေငြ႔ရိုက္ျပီး မျမင္ရတာကို။:P)

အေတာ္ခပ္လွမ္းလွမ္းေလး ေလ်ာက္လာတဲ့အထိ ျမင္ျမင္သမွ်အရာအားလံုးဟာ ပကတိ ဒီအတုိင္းေတြၾကီးပဲျဖစ္ေနလို႔ ဝင္လာမိတာေတာင္ မွားသြားျပီလို႔ အျပစ္တင္ေဝဖန္ ညီးတြားလိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္ တစ္ခုသတိထားမိတာက အဝင္ထဲကေန လက္တေလာေရာက္ေနတဲ့ ဒီေနရာအထိကို ေျခေထာက္ေတြ မလႈပ္ရွားရပဲ သူ႔အလိုလို အလိုက္သင့္ေလး စီးေျမာလိုက္ပါလာတာကိုေတာ့ သူသတိထားမိေကာင္းထားမိေလရဲ႕။(ေရႊ႕လ်ားစက္ေလွကားေပၚ ေျခေထာက္ေရာက္သြားလို႕လဲ ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။:P)

“ဟိတ္၊ ရပ္စမ္း။ မင္းက ဘယ္သူခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ဒီအထဲ ေရာက္လာတာလဲ။”

ၾကီးမားထည္ဝါေသာ အသံတစ္သံက သူ႔အေနာက္ကေန ဝင္ေရာက္လာျပီး နားစည္ထဲသို႔ က်ယ္ေလာင္စူးရွစြာျဖင့္ လာေရာက္ရိုက္ခတ္သြားတယ္။အသံရွင္ရွိရာဘက္သို႔ လွည့္ျပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့

“အိုး....လာ......လား”(ကုလားသံေလးျဖင့္) အလင္းေရာင္ေတြျဖာဆင္းေနတဲ့ အနီေရာင္အလင္းတန္းၾကီးက သူဆီကိုထိုးဆင္းလာတာကိုေတြ႕ရတယ္။သူေတာင္ ဒီအနီအလင္းေရာင္ဟပ္ျပီး ကိုယ္ေရာင္ေတာက္ပလာတာတယ္လို႔ သူဘာသာ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။ အနီေရာင္ၾကီးက သူအနားေရာက္လာေတာ့ ပံုပန္းသ႑ာန္က သူငယ္ငယ္က ၾကည့္ဖူးတဲ႔ဇာတ္ပြဲေတြထဲက ေဇာ္ဂ်ီလိုလိုပါပဲ။

“ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားကေကာ ဘယ္သူလဲ။က်ဳပ္က အျပင္ဘက္က ဆိုင္းဘုတ္နာမည္ေၾကာင့္ ဝင္လာတာ။(အိမ္နားက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္နာမည္လိုလိုနဲ႔ :P)စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလို႔၊ေနာက္ျပီး ဒီအထဲမွာ ဘာေတြ ရွိေနလိမ့္မလဲဆိုတာလဲ သိခ်င္လို႔ ဝင္လာတာပါ။”

“ငါ မင္းကိုေမးေနတာ မင္းကို ဘယ္သူက ခြင့္ျပဳလို႔ ဒီအထဲထဲေရာက္လာတာလဲ ေမးေနတာ။ဟိုဟိုဒီဒီေလ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔။”

(စိတ္ထဲေတြးမိလိုက္တာက ရံုးက အေပါက္ေစာင့္ ေလသံမ်ိဳးနဲ႔။:P)
“က်ဳပ္ ဒီအဝမွာေတာ့ ဘယ္သူမွလဲမေတြ႔ခဲ႔ဘူး။ေနာက္ျပီး အခုခ်ိန္ထိ က်ဳပ္ေျခလွမ္းေတြ တစ္ခ်က္မွ မလွမ္းရေသးဘူး။သူ႔အလိုလိုကို ေရႊ႕လာတာ။”

“ဘာ….ဘာေျပာတယ္။သူအလိုလိုေရာက္လာတာ။မင္းက ဘာမို႔လို႔ ဒီကိုေရာက္လာတာလဲ။”

(အေမးအျမန္းအေတာ္ထူတယ္။ဧကန္န ဂ်ာနယ္လစ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးပံုပဲ။)
“က်ဳပ္လား။က်ဳပ္က သကၠရာဇ္ ၂၀၀၉ ခု လူသားပါ။က်ဳပ္ေနတဲ့ေခတ္က အီလက္ထေရာနစ္လို႔ေခၚတဲ့ အီးေခတ္ကပါ။အခု က်ဳပ္က အဝင္ဝမွာေရးထားတဲ့ ကမၻာဦးေခတ္က ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ရဲ႕နာမည္လို ေရးထားတာေတြ႕လို႔ဝင္လာတာပါ။”

“မင္းေျပာတဲ့ ဧဒင္လားဘာလားေတာ့မသိဘူး။မင္းအခုေရာက္ေနတာက ဂမၻီရေမွာ္ဝင္ေနတဲ့ မဟာျမိဳင္ေတာၾကီးပဲ။ရွမ္းဘဲလားလို႕လဲေခၚတယ္။”

“ဒါဆုိရင္ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္မဟုတ္ေတာ့ ျပန္ဘူးေပါ့။"

"အဲဒါလဲ ဟုတ္တယ္။အဲဒါအရင္တုန္းက နာမည္။အခုေတာ့ ရွမ္းဘဲလားလို႔ ျမန္မာဆန္ဆန္ေျပာင္းလိုက္တာ။"

"'ဒါဆို က်ဳပ္အခုေရာက္ေနတာ ရွမ္ဂရီလာလို႕ေခၚတဲ့ ရွမ္းဘဲလားေပါ့။ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားက ဘာလဲ ေဇာ္ဂ်ီလား။ေဆးၾကိတ္တဲ့ေတာင္ေမြးလဲ မေတြ႕ဘူး။ဘယ္ေရာက္သြားလဲ။”

“ငါက ေဇာ္ဂ်ီမဟုတ္ဘူးကြ။ငါက ေလာကပါလနတ္မင္းၾကီးပဲ။ဒီေနရာက သူေတာ္ေကာင္းေတြ တရားအားထုတ္ေမြေလ်ာ္တဲ့ ေနရာကြ။မင္းလို အီးေခတ္က ေကာင္ေတြ လာရတဲ႔ေနရာမဟုတ္ဘူး။”

“ဒီမွာ နတ္မင္းၾကီး၊ ခင္ဗ်ားေျပာသလို အီးေခတ္က က်ဳပ္တို႕ကေရာ ဒီေနရာကို မလာရေတာ့ဘူးလား။ဘာလဲအဆင့္ခြဲတဲ့ သေဘာလား။”

“ငါေျပာတာ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူးကြ။ဒီေနရာကိုေရာက္လာတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းအသစ္ေတြ မေရာက္လာတာ ငါတို႔ နတ္သက္နဲ႔ေတာင္ အေတာ္ၾကာေနျပီ။အခုလို မင္းေရာက္လာေတာ့ အေတာ္ကို အထူးအဆန္းျဖစ္ေနတာ။”

“က်ဳပ္ကလဲ ဒီေနရာကို လာခ်င္လြန္းလို႔ ေရာက္လာတာမဟုတ္ဘူး။ဥယ်ာဥ္ဆိုလို႔ေရာက္လာတာ။အထဲမွာ ဘာမွလဲ မရွိဘူး။ဒါနဲ႕ စကားမစပ္ ခင္ဗ်ားတို႔ဆီမွာ အင္တာနက္ေလးဘာေလးမရွိဘူးလား။အခုဆို လူေလာကမွာ နက္ကဖီးေတြမွ ခဲပစ္ရင္ေတာင္ မလြဲႏိုင္ေတာ့ဘူး။ဘာဂိမ္းေတြ ခင္ဗ်ားတို႕ေဆာ့လဲ။က်ဳပ္ဆီမွာက ဂိမ္းဆိုင္ေတြကလဲ မႈိလိုေပါက္ေနတာ။ပရီးမီးယားလိဒ္ၾကည့္ရေအာင္ ဆေလာင္းလိုင္းေတြေရာ ဘာလိုင္းေတြရသလဲ။တိုက္ေတြေပၚ ဆေလာင္းခ်ိတ္ထားလိုက္က်တာမ်ား မိုးျပဲဒယ္ေတြ ပက္လက္လွန္ထားသလိုပဲ။”

“ငါတို႕ဆီမွာ မင္းေျပာတဲ့ အရာေတြေတာ့ ဘာမွမရွိဘူး။လိုလဲမလိုအပ္ဘူး။”

“ခင္ဗ်ားတို႔ဆီမွာ ကပြဲေတြေရာ၊ ေမာ္ဒယ္ရိႈးေတြေရာ၊ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြေရာ မရွိဘူးလားဗ်။”

“မင္းေျပာတဲ့ အေပ်ာ္အပါးေတြက တို႔ေနရာမွာေတာ့ မရွိဘူး။လိုလည္းမလိုလားအပ္တဲ့ အရာေတြပဲေလ။ဒါေတြကလဲ တဒဂၤ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုပဲ ေပးစြမ္းႏိုင္တာ။သူေနာက္ကေန တက္မက္မႈတို႔၊ မလိုေလာဘတို႔၊ တဏွာတို႔၊ ရာဂတို႔ ဒါေတြက လိုက္ပါလာမွာပဲကြ။ငါတို႔ေနရာက ဒီဟာေတြနဲ႔ ကင္းကြာသထက္ကင္းေအာင္ ေနေနၾကသူေတြဆိုေတာ့ ဒီလိုအေၾကာင္းအရာေတြ ကပ္ပါလာမွာကို မလိုလားၾကဘူးေလ။ဒီေနရာမွာက စစ္မွန္တဲ့ျငိမ္းခ်မ္းမႈပဲ ရွိတယ္။ေမတၱာတရားရွိတယ္။ တရားမွ်တမႈရွိတယ္။ေအးခ်မ္းစိတ္ျငိမ္တဲ့ေနရာေလးပါ။”

“ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ ဒါေတြက က်ဳပ္တို႔ဆီမွာလဲရွိတာပဲ။အခုေလာေလာဆယ္ က်ဳပ္ျမင္ေနရေတာ့ ဒီေနရာမွာ ဘာမွလဲမေတြ႔ရဘူး။ ျမင္ျမင္သမွ်အရာေတြကလည္း ျမဴခိုးေတြေဝေနတာပဲ။ စီးပြားေရးလဲမရွိဘူး။ေနာက္ဘာေတြ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကလဲ။က်ဳပ္တို႔ေလာကၾကီးနဲ႔ယွဥ္ရင္ အေတာ့္ကိုပ်င္းစရာေကာင္းတဲ့ ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ေနရာတစ္ခုလို႔ပဲ က်ဳပ္ျမင္တယ္။”

“ဒါက မင္းအျမင္ကိုကြ။မင္းမွာက အခုေလာေလာဆယ္မွာ မင္းနဲ႔အတူ ေလာဘ၊ ေမာဟ၊ ေဒါသ၊ တဏွာစတဲ့ အရာေတြက ကပ္ပါလာေသးေတာ့ မင္းက ဒီေနရာမွာ ငါတို႔ျမင္သလို၊ ငါတို႔ခံစားရသလို ဘယ္လိုလုပ္ျမင္မွာလဲ။ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ေတြ႔ျမင္ရဦးမွာလဲ။မင္းအေနနဲ႔ အရာရာဟာ ျမဴေတြအုပ္မိုးထားသလိုပဲ ျမင္ေတြ႔ခံစားရဦးမွာေပါ့။မင္းတို႔ ေလာကဓာတ္ သိပၸံပညာေတြလိုေတာ့ ဒီေနရာမွာ ဘာမွအရွိကိုအရွိအတိုင္း ျမင္ေတြ႔ခံစားရမွာ မဟုတ္ဘူး။မင္းတို႔ေလာကမွာလို အသည္းအသန္ကို လုပ္ကိုင္ရွာေဖြစားေသာက္စရာလဲ မလိုဘူး။ေကာင္းေပ့ညြန္႔ေပ့ဆိုတဲ့ အဝတ္အစားေတြလဲ ဝတ္စရာမလိုဘူး။ဟိရိၾသတၱပကင္းေအာင္ လံုျခံဳတဲ့အဝတ္ေတြပဲ ဝတ္တယ္။အရာရာကို သင့္တင့္မွ်တစြာရွိဖို႔ပဲ လိုအပ္တာ။”

“ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳးေနရာၾကီးမွာ ေနရရင္ေတာ့ပ်င္းစရာၾကီးွဗ်ာ။အရာရာ ေအးစက္စက္နဲ႔ ရိုမာန္တစ္မဆန္လိုက္တာဗ်ာ။ဒီလိုေနရာမ်ိဳးနဲ႔ ရီေနဆန္႔ေလာကမ်ိဳးေရြးဆို ဘယ္လိုနည္းမွ ဒီေနရာမ်ိဳးေရြးစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။”

“ဟေကာင္ေလးရ မင္းကအခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ မင္းအခုရပ္တည္ေနေနခဲ့တဲ့ လူသားေလာကၾကီးမွာေတာ့ မင္းအတြက္ အံဝင္ဂြင္က်ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ မင္းကဒီလိုေျပာတာေပါ့ကြ။မင္းအသက္အရြယ္ရလာလို႔ ဘာမွမလုပ္ကိုင္ မသန္စြမ္းႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါက်ရင္လဲ မိမိကိုယ္မိမိအလိုမက်မႈေတြနဲ႕ပဲ ျပီးဆံုးသြားမွာ။အဲဒီအခါက်မွ မင္းတို႔လိုလူသားေတြဟာ စစ္မွန္တဲ့ျငိမ္းခ်မ္းမႈေတြ ေတြ႔လိမ့္ႏိုးနဲ႔ ေတာင့္တလာၾကလိမ့္မယ္။ရွာေဖြလာၾကမယ္။အဲဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္ မင္းအတြက္ စစ္မွန္တဲ့တရားေတြႏိုင္ပါေစကြာ။”

ေလာကပါနတ္မင္းဆိုသူက သ႔ူကို ေက်ာခိုင္းလွည့္ထြက္သြားျပီး အနီေရာင္အလင္းေရာင္ေတြလဲ တေျဖးေျဖးေမွးမွိန္သြားပါသည္။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ပူေႏြးေသာခံစားမႈေၾကာင့္ မ်က္စိကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ စူးရွေတာက္ပတဲ့ေနေရာင္က ဦးေခါင္းတဲ့တဲ့မွာ တည္ေနတာျပီ။ဟိုျမဴခိုးေတြေဝေနတာ ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္။ခုနက မ်က္ခင္းေပၚလွဲအိပ္ျပီး ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေနရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာျပီး အိပ္မက္မက္ေနတာကို။အခုေတာ့ ရွန္ဘဲလားအိပ္မက္ေတြကေန ႏိုးထြက္လာျပီး လူေလာကထဲျပန္ေရာက္လာတာပဲ။ ေလာေလာဆည္ေတာ့ တေက်ာ့ျပန္လည္ အသက္ဝင္လာတဲ့ ဒီရီေနဆန္႔ေလာကမွာပဲ ေပ်ာ္လိုက္ပါဦးမယ္။

(ေဖာ့ေဖာ့ေလးေတြးျပီး ေပါ့ေပါ့ေလး ျပံဳးႏိုင္္ၾကပါေစ.............................။:P)

ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါဦးမည္။